Aþk i kovduðum için boyleyim ben ilk baktýðýnda bos vermisligi sonra ki bakisinda vaz gecmisligi daha da iceri gelirsen yüreðim de caresizligi görürsün. Hani bana sen aþýk olamazsin der ya kendi hallerin bilmez hic bir zaman ozanlarin dergahin dan kavrulmustur benligim hani bir çok soylenmeyen geride birakilan dönüp bakilmayan o sözler gibi .Þu anlam ne garip þey dir.beni suclulukla yargilayan her ses en az benim kadar maglup ve yorgun yani anlayacaðýn ne aþk üstleniyor artik bunca kederi ne yazilmis kaderim. Þiir ler ve þarkýlar hepsi ortak bir nokta.sahiden bu noktalar da sucsuz bilseydiler bu kadar acitacagini orada mý dururdular . Sevdigimiz insanlar bu sefer dediklerimiz hep baska bir koyunda isinmakta sen de bana konus dersin artik bilmen gerekiyor bu ne benim ne de o kisi sensin . degisiyor her sey her an .bulamiyoruz kime kizip kufredecegimizi ne yapalim susuyoruz . Aþk demistik degil mi nerede görse tanir o beni lakin kuskunlugumuz cok derin ne zaman karsilassak hüngür hüngür aglasiriz ve cekip gideriz yine sözün özü hayatin garipligine alismis kayip bir varligiz o kadar ....