daha az sunamazsýn hayata kendini, her þey olduðu kadardýr ,daha fazla da sunamazsýn o da henüz olmayanlar kadardýr.zamanýn yansýmasýdýr gözlerimizden geçenler,gidenler dönmeyenler ve yeni gelenler.bir kaç fikir az düþünceyle baþladýðýn yeri de bulursun kendinde beklediðin köþeyi de,çok masum baþlayýp nefretle uðurladýðýn cevapsýz nedenler gibidir sessizlik ve her zaman gri bir matlýðý temsil eder yüreðin kýrýlgan yerlerinde .oysa insan kalmak öyle bir þey mi her þey biter küçücük bir umut ýþýðý doðar içinde en güzeli de budur ya zaten sen bile bittim derken adýmlarýn ilerler hiç anlayamadýðýn ve anlayamayacaðýn bir tebessüme .insanýn özü vazgeçmemek üzerine kuruludur sadece geçmiþsindir bir baþka duraktan þu üç harflik vaz hecesi bile keþkenin baþlayacaðý yerdir oda her þey gibi kendi elinde.