Þiir, duygularýn, izlenimlerin dilin kullanýlmasýyla ahenkli bir þekilde dizeler halinde yazýlan bir söz sanatýdýr.
     Þiir bir duygu iþidir. Þairinin içindeki heyecaný, duygularý, sevinci, üzüntüyü, korkuyu, sevgiyi, aþký kendi duygu süzgecinden geçirmesinden sonra dile getirmesidir.
     Þiir diðer tüm yazýlardan farklýdýr. Sadece dizeler ile ölçü ile yazýlmasý deðildir onu þiir yapan. Þiiri diðer edebiyat türlerinden ayýran özelliklerin baþýnda çaðrýþým, sezgi, hayal, duygular, izlenim, ahenk, berraklýk, duruluk, samimiyet ve içtenlik önemli bir yer tutar. Bu tür þiirler herkes tarafýndan sevilir.
     Önemli olan duygudur. Ve bu duyguyu dile getirebilecek söyleyiþtir. Yahya Kemal Beyatlý ve Ahmet Haþim þiirde musikiyi ön plana çýkarmýþtýr. Þiirin musiki gibi olmasý gerektiðini ve þiirde bir ahenk olmasý gerektiðini savunmuþlardýr.
     Þiirin ayrý bir dili, ayrý bir özelliði vardýr. Adeta, insana Tanrý’nýn bir armaðýnýdýr þiir. Etkileyici bir güzelliði vardýr. Sýrrýný her okuyan çözemez. Þairi ona bambaþka bir giz verir çünkü. Kelimelerle oynar. Bulmaca çözer gibi baþka güzellikler yükler.
     Þiirin belli bir tanýmý da yapýlamamýþtýr bunca yýldýr. Herkes onu kendi zevki ve sevgisine göre tanýmlamýþtýr. Kimileri “ Ahenk” demiþ, kimileri “Musýki” demiþ, kimileri “Söz söyleme sanatý” demiþ, kimileri “gerçeði arama” demiþ, kimileri de “Doðru söz söyleme iþi” demiþ.
     Ahmet Haþim, “Þiir, bir hikâye deðil, sessiz bir þarkýdýr” diye tanýmlar þiiri; J. Cocteau “Ne masayý anlatacaðým diye masa kelimesini kullanacaksýnýz, ne kuþu anlatacaðým diye kuþ kelimesini, ne de aþký anlatacaðým diye aþk kelimesini” der; Salah Birsel’se Þiirin Ýlkeleri’nde ayný konuda þunu söyler: “Doðrusu þiirin hiçbir anlamý olmamasý deðil, þiirin o anlamý baðýrmamasý gerekir“. Yahya Kemal’e göre de “bir ahenktir, bir musikidir þiir.”
     Kýsaca þiir þairlerimizin tek derdi olmuþtur. Onlar, þiirle yatmýþ, þiirle kalkmýþ ve þiirle düþünmüþlerdir.
     Ýþte tam bu noktada size bizden olan böyle bir þair arkadaþtan söz etmek istiyorum:
Þair Ali Tuluk.
     1962 yýlýnda Afyona’a baðlý Dakýrý ilçesinin Yukarý Yenice Köyü’nde dünyaya geldi Ali Tuluk. Ýlköðrenimini Yukarý Yenice Köyü Ýlkokulu’nda tamamladý. Sonra kader onu kuru bir yaprak misali rüzgârýn önünde sürükleyerek Kýbrýs’a attý.
Ailesi ile birlikte Kýbrýs’ a göçmen olarak geldi. Ortaokul ve lise öðrenimini Magosa Canbulat Lisesi’nde tamamladý.
Bu yýllar þiire karþý sevgi duymaya baþladý. Daha o yýllar çeþitli þiirler yazmaya baþladý. Derin bir þiir deryasýna daldý...
Þiirlerinde aþký, sevgiyi, acýyý anlattý. Ayrýlýðý, ayrýlýðýn verdiði acýyý anlattý. O’nun kendi þiirlerinde mutluluk bulunmaz. Onun þiirlerinde sevenlerin kýrýk kalbi vardýr. Karamsarlýk vardýr. Mutsuzluk vardýr...
Benim þiirlerimde; mutluluk aramayýn
Benim þiirlerimde; hep özlem, hep ayrýlýk
Kadere isyan edip, boþ yere haykýrmayýn
Benim þiirlerimde; sevenlerin kalbi kýrýk

Benim þiirlerimde; mutluluk aramayýn
Benim þiirlerimde; sevdalar deniz ötesi
Benim þiirlerim; ölümsüz aþklardan farksýz
Gel gör ki, sevgilerim; sevgilerin en yücesi
          (Sahibini Bulan Þiirler - 2002)
Ali Tuluk,1986 yýlýnda Polis okulunu baþarý ile bitirdi.1986 Yýlýnda Gazi Magosa Polis memurluðu yaptý. Daha sonra sýrasý ile Karpaz Polis Müdürlüðü ve Ýskele Polis Müdürlüðü’nde Polis Çavuþu olarak görev yaptý
2011 yýlýnda emekli oldu. Bu tarihten itibaren kendini tamamen edebiyatýn büyülü dünyasýna verdi. Þiirlerini ardý ardýna yayýnlamaya baþladý...
Tuluk, hayata ne kadar karamsar baksa da O, hayatý þiir gibi yaþamak ister. Þiirdeki güzelliði hayatta bulmak ister. Çünkü her þeye raðmen yaþamak acýsýyla, tatlýsýyla güzeldir.:
Þiir gibi yaþamalý, hayatý; mýsra mýsra
Þiir gibi hayattan hep huzur bulmalý
Ýçinde býrakmadan derin bir yara
Þiir gibi ölüp, Tanrý’ya kavuþmalý..
          (Sahibini Bulan Þiirler - 2002)
     Edebiyatýmýzda Recaizade Mahmut Ekrem için Üstad- ý Ekrem denmiþtir. Yine yazdýðý mükemmel þiirlerinden dolayý Necip Fazýl Kýsakürek’e edebiyat dünyasýnda “Üstat” denmiþtir. Divan Edebiyatý’nýn ünlü Þairi Baki’ye Þairlerin Sultaný anlamýna gelen Sultanu-þ Þuara dendi. Bir de Cumhuriyet Dönemi yazarlarýndan Ahmet Mithat Efendi’ye çok yazdýðý için O’na da “Yazý Yazma Makinasý” denildi.
     Burada þunu açýk yüreklilikle söylüyorum: Ali Tuluk da o kadar güzel þiirler yazýyor ki onun þiirlerini beðenmemek elde deðil. Gerçi O, kendisine “Vefa Arayan Þair” diyor. Ve vefayý da sadece þiirlerde buluyor. Bir çok arkadaþý da O’na þimdiden “Üstat” diye hitap etmeye baþladý bile.
     Ben, Ali Tuluk arkadaþýmý çok iyi bir þiir iþçisine benzetiyorum. Çünkü þiiri kendisine dert etmiþ ve adeta sadece þiir için yaþýyor. Öyle ki bir gün hasta olup ziyaretine gittiðimde hastane koridorlarýnda kaðýt kalemi eline almýþ mýsralar düþürüyordu. “Üstat sen ölürken dahi þiir yazacaksýn anlaþýlan” dediðimde “Þiir benim hayatým hocam. Galiba haklýsýnýz. Ölürken dahi þiir yazacaðým ben” dediðini daha bu gün gibi hatýrlýyorum:

Her þeyimizi birlikte paylaþsýn bu gönül
Yaþamaksa; yalnýz seninle yaþamak
Mevsim mevsim, yýl yýl; bir ömür boyu
Zirveye çýkalým seninle; basamak basamak
Hep beraber mutluluðun en güzeline doðru
Asýrlarca sürsün, bu hayat hikâyemiz
Ayrýlýklar hiç uðramasýn yanýmýza
Seninle birlikte yazýlsýn kaderimiz
Gölge etmesinler büyük aþkýmýza
(Sahibini Bulan Þiirler -2002)

Ali Tuluk þiir için düþüncelerini þu sözlerle özetliyor: “Anlattýðýmýz, anlatamadýðýmýz düþüncelerimizin adresi þiirdir. Þiir hayatýmýzýn vazgeçilmez bir tutkusu, adeta bir yaþam biçimidir. Þiir; gönlümüzde doðar, yüreðimizde yaþar ve ruhumuzda ölür”
Her þairde olduðu gibi Ali Tuluk da hayaller kurar ve þiirlerini duygularýyla yoðurur. Kendi kurduðu dünyasýnda kendi memleketinde rahat, mutlu ve özgür yaþamayý istiyor.O, kendi dünyasýnda öyle bir memleket istiyor ki barýþ, huzur ve mutlulukla dolsun. Kuþlar bile yuvalarýnda rahat olsun. Ýnsanlar hep vefa duygusu içinde her þeye ümitle bakan, savaþtan kaçan, düþmanlýðý istemeyen insanlar dolu olmasýný istiyor:
Bir memleket isterim;
Barýþ içinde, insanlarý huzurlu
Vefa duygusuyla hep gururlu
Vatan sevgisiyle þerefli ve onurlu
Böyle bir vatanda açýk gitmez gözlerim
Memleket sevdasýyla dolmalý yürekler
Ne kardeþ kavgasý, ne garip savaþlar
Her þey güzel bir niyetle, ümitle baþlar
Yuvasýnda mutlu olmalý hep kuþlar
Bu vatan bizden yapýlacak iþler bekler
Bir memleket ki, uzak veya yakýn
O’na göre: “Þiir; keþfedilmeyen bir güzellik, iç dünyamýzý aydýnlatan ve bir ýþýk gibi dýþarýda ki parýltýmýzdýr. Þiir, bir nevi söyleyiþtir... Þiir, sözcüklere güçlü bir anlam kazandýrma, güzel biçimler kurmak sanatýdýr.”
Ali Tuluk þiirlerinde sade ve günümüz dilini kullanýyor. Daha ziyade serbest ölçüyü kullanan þair, çeþitli imgeler ve benzetmelerle þiirini destekliyor.
Aþk, sevgi, ayrýlýk, acý, vatan sevgisi, insan sevgisi gibi her türlü temalara yer veriyor þair þiirlerinde. Çünkü çok geniþ bir düþünce alaný var. Hayata çok geniþ bir gözlükle bakýyor. Asla dar çerçeveden bakmýyor. Hayatý dolu dolu yaþýyor. Ve tüm yaþadýklarýný aksettiriyor þiirlerine:
Ýnsan sevince yürekten her þeye katlanmasýný biliyor
Aþk tahammülün en son noktasýnda bile mutluluk veriyor
Öyle bir sevdaydý ki bu, bekledikçe hiç vazgeçilmeyen
Ne kalp yoruldu böyle sevmekten, ne gönül þikâyet etti
Ölümüne bir sevdaydý bu, hiç bitip, tükenmeyen
Bir kere sevdim adam gibi, seni anlatmaya yetti
(Sevebiliyorsan Böyle Sev -2011)
     Ali Tuluk çok üretken, çok yaratýcý bir þair. Daha þimdiden 8 tane þiir kitabý yayýnladý. Bu elinizdeki 9. Kitabý.
     Bu kitapta farklý bir yol izledi Tuluk. Þu ana kadar yayýnladýðý kitaplardan süzülüp gelen güzel þiirleri topladý burada. Adeta 8 kitabýn bir özeti elinizdeki bu kitap.
     Bu kitabý da zevkle okuyacaðýnýzý ve elinizden hiç düþürmeyeceðinizi biliyorum.
Þairin, KKTC’ de yayýnlanmýþ 8 adet þiir kitabý bulunmaktadýr. Ayrýca þairin þiirleri çeþitli dergi, gazetelerde yayýnlanmýþtýr.
ÞAÝRÝN YAYINLANAN ESERLERÝ.
1.Sahibini Bulan Þiirler
2.Vefa Arayan Þair
3.Senin Yerin Benim Kalbimde Güzel
4.Ben Ölürsem Bir Akþamüstü Ölürüm
5.Dava
6.Sevebiliyorsan Böyle Sev Beni
7.Mavi Düþlerim
8.Kar Çiçeðim.

Tam bir þiir iþçisi olan Ali Tuluk’un þu çok sevdiðim þiiri ile veda etmek istiyorum. Þiirsiz kalmayýn...

GÜL GÝBÝ DÜÞTÜN
Yalnýz bir gecede öylesine sen
Kalbimin üstüne gül gibi düþtün.
Sanki alev alev beni ateþleyen;
Yanmýþ bir sevdadan kül gibi düþtün.

Bir ümide benzer gibi içimde saklý,
Bütün tutkularýn hepsinden farklý,
Öyle bir duygu ki; bu aþk olmalý,
Kalbimin üstüne gül gibi düþtün.

Sevginle kalbimi hiç kuþatmadan,
Aþkýný içimde hiç yaþatmadan,
Tozpembe dünyamý karartmadan,
Yanmýþ bir sevdadan kül gibi düþtün.

Sevmek kadar aþký güzelleþtirip
Mutluluktan öte vuslatla bütünleþtirip
Öyle bir his var ki, yön deðiþtirip
Kalbimin üstüne gül gibi düþtün.

Sahibini Bulan Þiirler - 2001