Alýþkýným
Kendime kýrgýnlýðým da bu yüzden hep
Gidenler kaldý gözlerimin ucunda
Maziye katýlacak tebessüm yüklü bir ahenk
Daha da fazlasý akýyor içimde veriyor gözlerime þevk
Sürmez bu kasvet kýyamete dek
Sefasýný sen sur elbet bitecek günü gecenin

Yýldýzlar düþtü boþluktan bilinmeze
Bilinmez baþlangýçtý zaten boþluðun ta kendisine
Ne farkým kaldý ki günün aþýnmýþ yüzünden
Çarptýn gittiðin kadar kaybolmuþ yüreðime derinden

Ya sevmeliydi sevgili dediðin zamana aldýrmadan
Ya da takvimlere göç etmeliydi ömre sýðdýrýlmaya çalýþýlan o an
Ýkisinde de kendini bulamayýnca insan
Ne seni yer bildi bedenim ne bedenime yakýþtý aþýnan tenim

Artýk ne sen sensin
Ne de bu kiþi benim
Zamanýn elveriþsiz mevsimi gibi sonbahara yelken açtý
Gizem yüklü sancaksýz gemim
Alýþkanlýðým oldu çareye umut olan hevesim
Kendimleyim
Kendimdeyim