Kur’an’da inananlar hakkýnda, “O (Allah) bundan daha önce de, bunda (Kur’an’da) da sizi "Müslümanlar" olarak isimlendirdi.” buyrulur. Museviler, Ýseviler tümü Müslümandýr. Peygamberlerin getirdiði dinlerin tümü Ýslam’dýr.

Hiç þüphesiz din, Allah Katýnda Ýslam’dýr. Kitap verilenler, ancak kendilerine ilim geldikten sonra, aralarýndaki "kýskançlýk ve hakka baþkaldýrma" (baðy) yüzünden ayrýlýða düþtüler. Kim Allah’ýn ayetlerini inkar ederse, (bilsin ki) gerçekten Allah, hesabý pek çabuk görendir. (Ali Ýmran Suresi, 19)

Ancak kýskançlýk ve hakka baþkaldýrma nedeniyle ayrýlýklar çýkmýþ, zamanla Tevrat ve Ýncil tahrif edilmiþtir. Konuyla ilgili olarak, Tevrat’ýn yalnýzca ilk bölümlerinin vahiy olduðu görüþü, Ýncil’in dört tane olmasý ve Hz. Ýsa sonrasýnýn anlatýlmasý gibi pek çok kanýt vardýr.

Bir yazar, bu konudaki bir yazýma -muhtemelen polemik amacýyla- yaptýðý yorumda, Ýncil’in sona erdiði, "Her kim bunlara eklerse, Tanrý da ona bu kitapta yazýlý büyük sýkýntýlarý ekleyecek. Ve her kim bu peygamberlik kitabýnýn sözlerinden çýkarýrsa, Tanrý da onun payýný bu kitapta yazýlý yaþam aðacýndan ve kutsal kentten çýkaracak." bölümünü kendince kanýt göstererek, Ýncil gibi Kur’an’ýn da -haþa- tahrif edilmiþ olabileceðini ima etmiþti. Ya da Kur’an gibi Ýncil’in de korunduðunu ve deðiþmediðini...

Bu bölümün tahrif edilmediðini ve orijinaliyle bize ulaþtýðýný varsayalým. Burada Ýncil’in korunduðundan, deðiþtirilemeyeceðinden ya da tahrif edildiðinden söz edilmemektedir. Yalnýzca ekleme ve çýkarma yapmaya kalkýþacak olanlara tehdit vardýr. Kaldý ki Allah bu tehdidini/vaadini gerçekleþtirmiþtir. Ekleme ve çýkarma yapanlar þirk içinde yaþamaktadýrlar. Ahiretteki durumlarý da-Allah’ýn dilemesiyle-ayný sýkýntý içinde devam edecektir. Allah onlarýn birçoðunun yoldan sapmýþ olduklarýný haber verir:

Sonra onlarýn izleri üzerinde elçilerimizi birbiri ardýnca gönderdik. Meryem oðlu Ýsa’yý da arkalarýndan gönderdik; ona Ýncil’i verdik ve onu izleyenlerin kalplerinde bir þefkat ve merhamet kýldýk. (Bir bid’at olarak) Türettikleri ruhbanlýðý ise, Biz onlara yazmadýk (emretmedik). Ancak Allah’ýn rýzasýný aramak için (türettiler) ama buna da gerektiði gibi uymadýlar. Bununla birlikte onlardan iman edenlere ecirlerini verdik, onlardan birçoðu da fasýk olanlardýr. (Hadid Suresi, 27)

Kur’an’da ise çok açýk olarak Kur’an’a ekleme ve çýkarma yapýlamayacaðý bilgisi verilir. Allah ayetlerinde Kur’an’ý Kendisinin koruduðunu bildirir:

Hiç þüphesiz, zikri (Kur’an’ý) Biz indirdik Biz; onun koruyucularý da gerçekten Biziz. (Hicr Suresi, 9)

Ve asla deðiþtirilemeyeceðini:

Sana Rabbinin kitabýndan vahyedileni oku. O’nun sözlerini deðiþtirici yoktur ve O’nun dýþýnda kesin olarak bir sýðýnacak (makam) bulamazsýn. (Kehf Suresi, 27)

Müslüman için Allah’ýn koruduðunu ve deðiþtirilemeyeceðini vaadettiði Kur’an, tek ölçüdür.

Tevrat ve Ýncil’in neden tahrif edilebildiði konusuna gelince; Allah hiç kuþkusuz Kendi kitabýný korumaya gücü yetendir. O’nun, tüm evrende her þeyi kusursuz yaratmaya da gücü yeter. Fakat Allah her þeyi kusursuz yaratmaz; eksiklikler yaratmasýnda özel bir hikmet vardýr.

Tevrat ve Ýncil’in tahrif edilmesi de Allah’ýn dilemesiyle geliþmiþ bir olaydýr. Bir hikmet üzere, özel bir imtihaný gereði bu durum yaratýlmýþtýr. Bu Kitap Ehli’nin imtihanýdýr. Müslümanlara düþen Musevi ve Hristiyanlarý -Allah’ýn buyruðu üzere-Bir olan kelimeye "La Ýlahe ÝllAllah"a davet etmektir. Ardýndan ise Kur’an’a ve Hz. Muhammed (sav)’e imana güzel sözle çaðrýda bulunmaktýr.

Kur’an, tahrif edilen Tevrat ve Ýncil’in orijinal bölümlerini kapsar. Ýçerisinde Hz. Ýbrahim’den Hz. Musa’ya ve Hz. Ýsa’ya kadar tüm peygamberlerin yaþamlarýndan söz edilir; kýssalarý uzun uzun anlatýlýr.

Kur’an’ýn deðiþtirileceðinden endiþe duymaya gerek olmadýðý gibi, deðiþtirilmiþ olabileceðinden kuþku duymak da yanýlgýdýr. Kur’an’ýn özüne terstir. Allah, onu koruduðunu ve deðiþtirilemeyeceðini bildirirken kuþkulanmak, Allah’ýn gücüne kesin bilgiyle inanmamak olur. Kur’an bir tanedir; tek bir kitaptýr ve tüm dünyada aynýdýr. Onun koruyucusu ise koruyan, gözeten, muhafaza eden-Hafýz olan- Yüce Allah’týr.

Allah’a karþý yalan uydurup iftira düzenden ve O’nun ayetlerini yalanlayandan daha zalim kimdir? Þüphesiz O, suçlu-günahkarlarý kurtuluþa erdirmez. (Yunus Suresi, 17)