Toplumda büyük kitlelerce tanýnan, belli yer edinmiþ insanlarýn kimi zaman deðiþik davranýþlarýna tanýk oluruz. Para kazanma ve þöhret hýrsýnýn takdirle karþýlandýðý, maddiyatýn ön planda olduðu ortamlarda yaþayan bu kiþiler, özellikle inanç konusunda birbirlerinden farklý tavýrlar sergilerler.

Örneðin kimi, Allah inancýný gizlemeye çalýþýr; yaþadýðý ortamda deþifre olma kaygýsýyla açýklamaz. Bazýlarý ise inancýný özellikle vurgular, tüm detaylarýyla anlatýr. Böyle davranan her insaný ayný þekilde deðerlendirmek kuþkusuz yanlýþ olur. Ancak örneðin bir tv programýnda konuþan kiþinin rating kaygýsý taþýyýp taþýmadýðýný ya da samimiyetinin derecesini, dikkatle izleyen her insan anlayabilir. Samimi olanlarý tenzih ederim; ancak bu insanlarýn birçoðunun anlatýmýndan ve gözlerindeki ifadeden, toplumdan "aferin" beklediðini anlamak mümkündür. Ýnsanlardan þöyle bir tepki beklentisi içindedir: "bravo, mesleðine, yaþadýðý camiaya ve çevresindeki dünya ehli insanlara raðmen iman etmiþ ve imanýný gizlemeden cesaretle anlatýyor."

Allah gün içinde öyle görüntüler izletir ki, insan her olayda Kur’an ayetlerini hatýrlayýp yaþayabilir. Söz konusu kimselerin hatýrlattýðý Kur’an ayeti þöyledir:

Müslüman oldular diye sana minnet etmektedirler. De ki: "Müslümanlýðýnýzý bana karþý minnet (konusu) etmeyin. Tam tersine, sizi imana yönelttiði için Allah size minnet etmektedir. Eðer doðru sözlüler iseniz (bunu böyle kabullenmeniz gerekir.)" (Hucurat Suresi, 17)

Minnet, iyiliðe karþý duyulan þükür hissi ya da yapýlan iyiliði yüze defalarca vurarak üzme, baþa kakma gibi anlamlara gelir. Yukarýdaki ayette Ýslam’a giren kiþilerin, inançlarýný, peygamberin yüzüne vurduklarý ifadesi vardýr. Peygamberimiz(sav)’in cevabý ise onlarý imana yöneltenin Allah olduðu yönündedir. Onlara hidayeti veren, doðru yola eriþtiren Allah’týr.

Elmalýlý bu ayeti þu þekilde tefsir eder: "... iman çok büyük bir nimet, buna hidayet Allah’tan bir minnet olduðu için siz buna þükretmeyip de onu peygamberin baþýna kakarsanýz Allah Teâlâ bu hidayete karþý küfrünüzden dolayý sizin baþýnýza kakar, azarlayýcý hitabýnýn aðýrlýðý altýnda ezer, nimetini keser."

Kiþinin, kendisinin Allah’tan baðýmsýz bir varlýk olduðunu düþünmesi, sahip olduðu özelliklerin kendisinden kaynaklandýðýný zannetmesi, kendisine “benlik” vermesi anlamýndadýr. Allah’a karþý büyüklenmenin ve teslim olamamanýn kaynaðýnda, hep bu benlik verme vardýr.

Oysa insanýn, Allah’ýn gücünü, herþeyi yoktan var ettiðini, insanlara her türlü özelliði verenin O olduðunu, dilediðinde ise geri alabileceðini, tüm canlýlarýn ölümü tadacaðýný ve varlýðýnýn sonu olmayanýn yalnýzca Allah olduðunu kabul edip, gönülden teslim olmasý gerekir.

Ýman etmesi, insanýn kendinde olan bir özellikten kaynaklanmaz. Ýmaný veren, "dilediðini yaratýp seçen Yüce Rabb’imiz’dir. Allah Hadi’dir; hidayet verendir. Rab’dir; eðitip yetiþtirendir. Cebbar’dýr; dilediðini zorla yaptýrmaya muktedir olandýr. Rafi’dir; yukarý kaldýran, yükseltendir. Hafýd’dýr; yukarýdan aþaðýya indiren, alçaltandýr. Kaim’dir; idare edip ayakta tutandýr. Mukallib’dir; kalpleri çevirendir. Saik’dir; cehenneme sürendir. Mutahhir’dir; þirkten, kötülükten temizleyendir. Müzekki’dir; her kusur ve ayýptan, manevi kirlerden kullarýný temize çýkarandýr. Müzil’dir; zillete düþüren, hor ve hakir edendir. Latif’tir; lütuf sahibi, lütfedici olandýr. Rakýb’dýr; bütün iþleri kontrolü altýnda tutandýr.

Ve “Allah’ýn izni olmaksýzýn, hiç kimse için iman etme (imkaný) yoktur...” (Yunus Suresi, 100) hükmü gereði iman etmek ancak Allah’ýn dilemesiyledir; dilediði anda da geri alabilir. “Allah size imaný sevdirdi, onu kalplerinizde süsleyip-çekici kýldý ve size inkarý, fýský ve isyaný çirkin gösterdi. Ýþte onlar, doðru yolu bulmuþ (irþad) olanlardýr.” (Hucurat Suresi, 7) ayetiyle haber verildiði üzere, Allah, samimi olan, gönülden imaný dileyen ve Kendisi’ne yol arayan kulunun kalbini yumuþatýr, kalbine imaný, Allah aþkýný ve diðer müminlere karþý sevgiyi yerleþtirir; onu inkar ve isyandan çevirir.

Allah, samimiyetsiz kimsenin de kalbini çevirerek, imandan geri döndürür. O, dilediði kulunun kalbini dilediði anda çevirmeye gücü yetendir. O’nun çevirdiði kalbi tekrar geri döndürmeye ise güç yetirecek yoktur.

Bazý kiþiler kendilerine tüm özelliklerini verenin Allah olduðu gerçeðini unutur, Rabb’leri ona nimet verdiðinde "Bu, bana ancak bir bilgi(m) dolayýsýyla verildi." derler. Oysa bu bir denemedir. Bu yüzeysel karaktere dikkat çekici bir örnek olan Karun, Allah’ýn büyük bir hazineye sahip kýldýðý, ancak þükretmek yerine bundan dolayý ‘azgýnlaþmýþ’ biridir. Elindekileri ‘hak ettiði’ni düþünen, Allah’ýn gücünü takdir etmeyen Karun’un azgýnlýðýnýn sonu ise yýkým olmuþtur.

Mümin, seçilmiþliðinin farkýnda olmalý, kendisine verilen en büyük nimet olan iman nedeniyle her zaman Allah’a þükretmelidir. Bu þeref onun tüm davranýþlarýna yansýmalý, güzel ve üstün ahlak özellikleriyle diðer insanlara örnek olmalýdýr.

Yapmamýz gereken, Rabb’imizle baðlantýmýzý kesintiye uðratmamak, Allah’ýn sonsuz kudreti karþýsýnda aczimizi görmek, ayaklarýmýzý saðlam kýlýp kalbimize imaný raptedecek gücü vermesini istemek, samimi dua etmektir.