Sadece Bir Dolmakalem...
(Nur Gayretli) 16 Haziran 2004 |
Fantastik |
| |
“Her gün bana mutlu þeyler yazmayý unutma, tamam mý?” dedi, dostça gülümseyip göz kýrptý ve kayboldu. Belli ki öyküye yetiþmesine az bir zaman kalmýþtý. Pelin ise aðzý açýk, hala boþluða bakýyordu ama bir yandan da düþünmeye çalýþýyordu… |
|
Ölüme Dalýþ
(Nur Gayretli) 15 Haziran 2004 |
Sevgi ve Arkadaþlýk |
| |
Genç kýz sildi gözlerindeki yaþlarý cebinden çýkarttýðý siyah kumaþtan mendiliyle…Ýskelenin ucuna yürüdü,bir demet papatya attý denize.Aldý çantasýný ve gözyaþlarýný,beraber yürümeye koyuldular hiçbir yere…
|
|
Gizemli Mavi
(Nur Gayretli) 30 Ocak 2005 |
Fantastik |
| |
"Konu kýzý Mavi Þahinel." Faruk Þahinel duraksadý. Bu adý duymayalý o kadar çok olmuþtu ki. Kalbine yýllar önce gömdüðü acýsý yeniden alevlendi, gözyaþlarý halinde gösterdi kendini... |
|
Gece Kontrolü
(Nur Gayretli) 8 Þubat 2005 |
Aný |
| |
Evlerimize gitmek için hepimiz ayrý ayrý otobüs duraklarýmýza yönelirken bile bunu konuþuyorduk. Bu arada ne kadar dolaþtýðýmýzý kestiremiyorum, ama þundan eminim ki; yorgunluktan ölüyordum!
|
|
Ýnsanlar
(Nur Gayretli) 19 Mayýs 2005 |
Deneysel |
| |
Güneþli bir öðleden sonra ben de bahsettiðim bu durumda arkadaþýmý bekliyordum. Kafamýn formüllerle dolu olmasýndan aklýma dersten baþka bir þey gelmiyordu. Formüller, dersler… Derken o kadar dalmýþým ki... |
|
Kazara
(Nur Gayretli) 26 Kasým 2005 |
Aný |
| |
...çok erken kalkýyorsam hep bunu yaparým zaten; saatleri þaþýrýveririm. Belki bunun nedeni öyle olduðu için deðil, öyle olmasýný istediðim içindir. Ama hayat her zaman insanýn istediði gibi olmuyor... |
|
Üç Küçük Sayfa
(Nur Gayretli) 25 Þubat 2006 |
Aný |
| |
"Ýlk günden ayný sýralarý paylaþarak baþladý lise hayatýmýz. Her yeni þeyi beraber gördük, yaþadýk. Umarým hep bu þekilde de devam eder hayatýmýz, beraberce." |
|
Neden Acaba?
(Nur Gayretli) 3 Mart 2006 |
Deneysel |
| |
Can sýkýntýsýndan satýrlara dökülmüþ önemsiz bir paragraf... |
|
|
Daha geçen o kadar çok insan vardý ki! Hepsi ayrý ayrý… Yýldýzlar gibiydiler; kimi büyük, kimi küçük; kimi parlak, kimi sönük…
Sonra kendimi daha özel hissettim. Benden baþka bir tane daha yoktu. Sizin gibi bir tane de yok. Her biri tek, özel… Ýnsanlar, insanlar…
|
|