• ÝzEdebiyat > Deneme > Unutulamayan Dönemler |
1
|
|
|
|
|
Bir zamanlar söz sahipleri korkardý dilin kemiksiz oluþundan. Korkmaya korkarlardý da baþkasýna deðil, önce kendilerine sallarlardý iþaret parmaklarýný: “Sözü çok söyleme, sýrasýnda ve az söyle; binlerce söz düðümünü bu bir sözde çöz!” Ya kalkarsa arslan eþikten! Ya parçalarsa sözün sahibini. |
|
2
|
|
|
|
|
Aslen Gaziantepliyim. Övünmek gibi olmasýn ama “yeme-içme” denildiði zaman bu ülkede baþkaca bir þehrin mutfaðý hiç dikkatimi çekmez. Çünkü biz de patlýcanýn bile elli çeþit yemeði yapýlýr. Bilmem ruh halimi anlatabiliyor muyum?
|
|
3
|
|
|
|
|
Erkekler; kadýnlardan daha çok sever… Hatta o kadar daha çok severler ki; kiþisel arzularýný hissetmek yerine onlardan uzak durmayý dahi tercih ederler. |
|
4
|
|
|
|
|
Herkesin hak ettiðini vakti zamaný geldiðinde Hakk’tan bulmasý dileðiyle… Hepsi bu… |
|
5
|
|
|
|
|
Uzay'a Sait Faik Abasýyanýk ‘’kafasýnda’’ yazarlar, beraberinde de haham, papaz ve imam göndermek gerek. Niye? Çünkü bu insanlar da Uzay’dan Dünya’ya þöyle bir baksýnlar… Güneþ’i, Ay’ý, beraberinde Evren’i bir nebze anlasýnlar. |
|
6
|
|
|
|
|
Fâtih Sultan Mehmed Han Ýstanbul’u maddi olarak 21 yaþýnda fethetmeye muvaffak olmuþtur.Zâten bu gerçeði de bilmeyen yok gibidir.Ancak onun asýl fetih yaþý bana göre 19’dur.
|
|
7
|
|
|
|
|
Severek ayrýlmak, eriþilmezin yürekteki sancýsý, yalnýzlýðýn dinmeyen acýsýdýr.
ERDEN ERKÝN |
|
8
|
|
|
|
|
Ben, sensizken herþeye küstüm.
Narçiçeðinin yere düþmesiyle ben de düþtüm...
ERDEN ERKÝN |
|
9
|
|
|
|
|
Bilmiyorum þimdi kiminlesin, nerde? Eðer düþmeseydim ayrýlýklarla derde, seninle çok mutlu olurdum, olur olmaz her yerde...
Ne olur gitme! Kal...Bitmesin bu masal...
ERDEN ERKÝN... |
|
10
|
|
|
|
|
Sessiz sedasýz, kendi halinde insanlar. |
|
11
|
|
|
|
|
23 Nisan; bir ulusun kurtuluþ kararýnýn alýndýðý gün.
23 Nisan; bir kahramanýn ulus için hayatýndan vazgeçtiði gün.
|
|
12
|
|
|
|
|
Hem bir bütün olarak hem de her köþesi ayrý bir yaþamdýr. Yaþayabilen, tadabilen bilir dtcfli olmanýn ayrýmýný. |
|
13
|
|
|
|
|
Yaðmurlu bir Ýstanbul’du karþýlayan beni.Alýp elimden bahtým kadar kara bavulumu buyur etti, Kýzkulesi’ne karþý, yüreðinin en göz alýcý köþesine.Bir baþka bakýyordu gözleri, elleri bir baþka dokunuyordu saçlarýma, acýyor muydu bana?Gözlerimdek |
|
14
|
|
|
|
|
Bir emekli olarak, öðretmenler gününü kutlayacaðým için üzgünüm. |
|
15
|
|
|
|
|
-Niye uçmuyor Ýnci?
-Uçar bir gün… |
|
16
|
|
|
|
|
“Tanrýlarý ve insanlarý yaratan sen, kutsal ve ilahi sayý. Engin ve saf birlik ile baþlayan kutsal rakamý, kutsal rakamý 4 gelinceye kadar, hepsini yaratan, hepsini içeren, hepsini baðlayan, ilk doðan, asla vazgeçmeyen, asla yorulmayan, kutsal 10’a…”
Bu duayý yaptýktan sonra üçgen üzerine tapýnmak, ona inanmak ve yemin etmek zorundaydýlar. Bütün bu tapýnmalarýn ardýndan tetraktik matematiði onlara öðrettiði için Pisagor’un ta kendisine yemin ediyorlardý. Bir tanrý gibi! |
|
17
|
|
|
|
|
Özellikle pandemi sürecinden önce her haftasonu kendime de zaman ayýrýp Ýstanbul’un kitaplara hatta tarihe konu olmuþ mahallelerini, sokaklarýný motosikletimle yavaþça dolaþýr o yazarlarýn hissedip dile getirdiði gibi ben de ayný duygularý yaþamaya çalýþýrdým…
|
|
18
|
|
|
|
|
Bazý destanlar
Bazý kahramanlýklar vardýr ki ne kelimelerle anlatabilirsiniz
Ne cümleler taþýyabilir onlarýn hikayesini..
Bu kahramanlýðý en güzel mýsralarla gönül atlasýmýza sunan Büyük Þairimiz’in baþka bir mýsrasýnda dediði gibi :
-Aðlarým aðlatamam hissederim söyleyemem
Dili yok kalbimin ondan ne kadar bîzârým..
|
|
19
|
|
|
|
|
Bir rüya görüyorsunuz; televizyonda gördüðünüz her þeyi satýn alýp kullanma, asla gidemeyeceðiniz konserlere gidip dans edebilme hakký ve asla ölmeyeceðiniz bir nüfus cüzdaný veren bir dünyadasýnýz desem. Daha da ötesi bunun gerçek bir rüya olduðunu söylesem. |
|
20
|
|
|
|
|
En az sizin kadar suçluyum.
Hadi son kez paylaþalým!
Hadi suçlarýnýzýn yarýsýný verin... |
|
Anasayfa
