Yoksulluk,
dünyanýn en yüksek daðý,
ben bir yanýnda ferhat,
sen arkasýnda þirin,
daðýn sertliði, aþýlmazlýðý,
vuslatýn üstüne serilmiþ durur,
isottan acý...

dostlar,
bize düþen küçük bir kalabalýk,
cýlýz ve tek tük,
bir bozkýrýn topraðýný süslerler,
kimsenin eli kimseye varmaz,
olduklarý yer,
kökleri kadar,
dostlar birbirinden habersiz,
birbirlerine yýldýzlar kadar uzak,
galaksiler kadar farklý yapýda,
benzer özellikleri ha yok, ha var,
oy havar, oy gülümcan,
ellerimizi kimler bilekten kesmiþ bizim...

umut dediðimiz,
kýraçta açmýþ,
yaban çiçeði,
ömrünü doldurmadan,
caný alýnan,
umut içimde kaçmaktan yorgun,
yaralý bir ceylan gibi,
vurulmuþ ayrýlýk silahýyla,
ölmemeye direnir,
yüreðime mahçup olmamak için,
oy havar, oy kýrmýzý güle renk sevdiðim,
sana nasýl darýlýr,
bilmezmi ki sanýrsýn gönül,
bizim için sevda ise,
hasretin yaz sýcaðýnda,
alnýmýza düþmüþ,
bir perçemin gölgesidir,
yüzümüz yine yanar,
basmaz hasretten bu gölge,
gün ne yana dönsede garip sineme...

aþkým, gönül varým,
asýl bir menekþe üþür hep,
içimde senin koparýldýðýn yerden,
adýna hercai der bilmeyen kimse,
oysa sevmek kadar ilgi çekici,
yapraklarýndaki bütün renkleri,
açýldýðý yere kökünden baðlý,
sevda menekþem, oy havar,
adýn hercai kalsýn,
þimdiden geri,
ferhatýn deldiði daðdan da yüce,
ben ferhat'ýn gürzü bile olamam,
bu daðý delemem,
gözlerini uzak tuttukça benden,
gecelerin karanlýðýndan beterdir,
küsüþün bana,
oy havar, oy sevda yurdum,
ölümdür ölüm,
ve ellerimi, ümitlerimi,
gönül gürzümü alýp ta gitmen...

19.03.2007 Taþkýþla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazýð