Sevgilim” diye baþlamak istiyorum. Haddimi bilip aitliði çýkarýyorum iþin içinden.
Tanýmsýz sözcüklerle ismini doluyorum dilime. Varlýðýn bilinmesin diye sesimi yutuyorum.




Diyorum ki; …

“Sevgili; kaç zamandýr oyalýyorum kendimi yokluða alýþmak için?

Bu kadar derinlemesine kurcaladýðým için yaþamý, kýzýyorum kendime… Hep bir panik halinde seviyorum. Duygusal yoðunluða en kýzdýðým dönemde en beter düþen olmam öfkelendiriyor beni öte yandan korkutuyor.

Þair söylüyor iþte: “Gençken, güzelken, yakýþýklýyken
Niye ölmedim ki bir zamanlar…”



Ölünmüyor sevgili biliyorum… Nice sancýyý biriktiriyorum yalnýz sana… Dolu dolu yaþayamadýðým bir aþký sana inat daha bir hýrsla büyütüyorum. En sevmediðim þairlerden çekip alýyorum sana en çok yakýþan sözcükleri… Seni hep bir panik halinde seviyorum. Daha çok sevebilmek içindir bu. Sen bilmiyorsun. “Tam da iþte” dediðimiz anda tüm bildiðim þiirleri uç uca ekleyip veremiyorum sana. Sev(il)mek boyunu aþýyor. Gidiyorsun sen. Ýki ileri bir geri…

Dizlerimi karnýma doðru çekiyorum. Sana yazdýðým bir kitap var. Asla okumayacaðýn bir kitap... Öyle ya sen korunaklýsýn. Kaçarsýn sevmek oyunlarýndan. Oysa ben nice sapkýn oyunu geride býrakýp en arý sevgiyle oynadým seninle. Ne yapacaðýmýzý bilemedik bu topladýklarýmýzla. Sen ulaþýlmaz olan peþindeydin. En açýk yaraný göstermiþtin bana gizliden. Ben teslim olmak niyetindeydim.

Tüm yaralarý göstersek dahi birbirimize bilinçsizce dürüst olamýyorduk. Ben eski zaman masallarýndan bir aþkýn içine düþmek peþindeydim. Ýzlediðim filmler halt etsin isteðiydi bu. Koyu kývamlý aþk filmlerinin müziðini çalýp kendi masalýma fon yapýyordum. Sen sesini kýsýyordun. El deðmemiþ bir aþka yaraþýr incelikle örüyordum saçlarýmý, dokunmaktan kaçýyordun. Ben sana kötü bir þey olsun istiyordum. Sen bana kötü þeyler yapýyordun. Cömertçe açýyordum kartlarýmý… Gizliden yazdýðým baþka mektuplarý hissettirmeden okuyordum sana…

Ne birbirimizde kalabiliyorduk, ne de gidebiliyorduk.”

…

Sýkýlýyorum yazmaktan odanýn içine geri dönüyorum. Tekrar yere oturuyorum. Baþýmý pencereye çeviriyorum. Hava kararmýþ… Tanrý kadýnlarýný toplayýp bir gece kulübüne gitmiþ meðer…

Telefonu gün boyunca uzaðýmda tuttuðumu nihayetinde anýmsýyorum. Seni aramamak için, sana bu çýrpýnýþlarýmý hissettirmemek için kendimce bulduðum yöntemlerden yalnýzca birisi bu ve en masumu aslýnda. Ýlk gün geçmiþten ulaþabileceðim ne kadar eski sevgili varsa hepsini tek tek aramýþtým. Ýlgileriyle þýmarýp oyalanayým diye. Ýkinci gün görüþmemi istemediðin kim varsa görüþmüþtüm. Üçüncü gün oturup aðlamýþtým. Dördüncü gün bileklerimi doðramýþtým.

Yapmamýþtým sanýrým bunlarýn hiçbirini…

Oturduðum yerden yeniden kalkýp üzerimi deðiþiyorum. Saçlarýmý tarýyorum. Esmer tenimi fýrça darbesiyle hafif pembeleþtiriyorum. Dudaklarýmý parlatýyorum… Yüzümün gözümün düzgünlüðü sesime yansýyacak sanki… Ve nihayet alýyorum elime telefonu. Ýtinayla tuþluyorum zaten kayýtlý olan numaraný, ekranda ismini görüyorum. Midem yeniden sýzlamaya baþlýyor. Telefonu kulaðýma yaklaþtýrdýðýmda "Aradýðýnýz numara geçici olarak servis dýþýdýr (.)" cümlesi bitiriyor tüm masallarýmý. Midemi neþterlerle deþiyorlar. Üzerine tuz döküp kargalara kahvaltý olarak sunuyorlar.

(.)

…

Kapý çalýyor…

…

Sinan usulca kalemi elinden býrakýp, hafifçe doðruluyor. Önündeki bardaktan birkaç yudum su içip kalkýyor, koridoru kýsa kýsa adýmlarla geçip, kapýyý açýyor… Marketten sipariþ ettiði, içinde ekmek, ton balýk ve sigara olan poþeti ufak çocuðun elinden alýyor. Mutfaða gidip masanýn üzerine býrakýyor. Tezgâhta duran þarap þiþesini ve þarap kadehini alýp yeniden masasýna dönüyor.

Yazdýðý bölümü bir önceki bölümle birleþtirip yeniden okuyor. Sýradan bir iliþki bitmek üzereyken ateþli bir aþka dönüþme ihtimalini yazmayý düþünerek uyandýðýný anýmsýyor Sinan. Bir odanýn içinde, bir kadýnýn birkaç saat içinde bunca karýþýklýðý bir arada düþünmesi ve yaþamasýnýn öykünün akýþýný bozmuþ olduðunu, kadýnýn baþka bir þekil almýþ olduðunu görüyor…

Sýkýlýyor kurgusundan.

Bardaðýna þarap doldurup su içer gibi soluksuz içiyor bir bardak þarabý tek seferde. Yeni bir kâðýt çekiyor dosyasýndan ve hikâyenin erkek karakterini yazmak üzere hazýrlýyor kendisini. En son midesinde ki sancýyla kývranan kadýna son bir söz söyletmeli diye düþünerek not düþüyor…

“Bu öyküden bir ders çýkartýlabileceðini biliyorum, ama ne olduðunu bilmiyorum”