Seni seviyorum demiþtin bana
O sözü ilk gün koydum defterimin arasýna
sen çok yakýþýklýsýn müthiþsin derdin
ben özenle koyardým defterime
her güzel sözler, fýsýltýlar, öpücükler,
hiç açmadým o defteri senden ayrýlana kadar
Sen ölmedin aþkým ölemezsin de
kalbim senin topraðýn kadar sakin deðil
gözyaþlarým topraðýný yeþertiyor
yastýklarým yorganým yataðým bana küs
Sabahlarý ya bir koltukta ya yerde halýda
Uyanýyor sensizliðe
Geçmiyor hüznüm geçmiyor sevda acým
Keþke ayrýlsaydýk da uzaklarda olsaydýn
Bilirdim yaþadýðýný ferahlardý þu gönlüm
Aþkým sevgilim birtanem
Dün defteri açtým ilk kez
Seni gördüm sayfa sayfa
Dokundun ellerime öptün dudaklarýmdan
Yetmedi…
Sarýldým sen diye aþk defterime
Ama yine yetmedi
Sen gelmiþtin yanýma sanki
Yok inan yetmedi
Sen kokuyor sayfalar her sayfa açýþýmda
Seni artýk sayfalarda ziyarette ediyor gözlerim
Yetmese bile…
Özlüyor satýrlara her dokunuþta seni yüreðim
Varlýðýn sayfalarda sen ise baþucumda
Unutmak çok zor tenini
Avunmak zor güzelim
Nerdesin…