Varlýðým Muallakta


Bu devir bana uymaz, ben uysam ziyandayým,
Sinemde alev maðma, ruhen baþka yandayým,
Kâh samýn, kâh sabânýn kol gezdiði andayým.
Mantýðým veda eder, ruhum diretir akta,
Ne ordayým ne burda varlýðým muallakta...

Daðlarda sümbüllerin, göz verdiði bir demde,
Kýzýl lâleler solar hazan kalýr uhdemde,
Dost düþmana karýþýr hicranlý günde hem de.
Mantýðým veda eder, ruhum diretir akta,
Ne ordayým ne burda varlýðým muallakta...

Taptaze bir baharýn hülyasýnda yaþarým,
Çokluk içinde birlik, rüyasýnda yaþarým,
Ahenksiz bir karmaþa dünyasýnda yaþarým.
Mantýðým veda eder, ruhum diretir akta,
Ne ordayým ne burda varlýðým muallakta...

Madde, zaman ve mekan zindanlarýnda mana,
Üç zindaný aþmasý, kolay deðil zor amma,
Hasretim: Sonsuz, adil, vefalý yüzden yana.
Mantýðým veda eder, ruhum diretir akta,
Ne ordayým ne burda varlýðým muallakta...

Ben öteler sürgünü, yabancýyým bu çaða,
Tereddütler içinde yürürüm sola-saða,
Kaç nefeslik yolum var özleten son duraða?
Mantýðým veda eder, ruhum diretir akta,
Ne ordayým ne burda varlýðým muallakta...

Özcan Ýþler