''sen güzel olansýn''

üþüyorum dýþarda bir gün üþüyor.. kar aðaçlarý salýnýyor ve bir ýrmak sarsýlýyor.. sesler ve uzaklar üþüyor..

þimdi gördüm bir iki yýldýz titremesi.. sessiz bir aðaç üstünde öylece.. tüm Dünya kendi içinde yalnýzlýðýna dek üþürken..

titrek bir sesti düþürdü sokak.. sim ve su.. söz ve deniz.. öyle uzak bir çýðlýk gibi geleceði yükselterek isimlerini tekrarlarken.. sana bir gelecek.. sana bir çok.. sana bir cümle tamamlamak istiyorum noktasýz.. ve noktasýz olaný sana vermek istiyorum.. böyle birikmese de hiç bir az..

düþler goncasýný açmýþ bir pencerede.. sözsüz ve kurak bir acý gibi büker boynunu bir çocuk.. uzaklara bakarsýn uzaktadýr gölgeler.. ve geçersin aklýmdan bir güç gibi aþaðý doðru terk ederek sülietini.. silik bir iz.. ve bir an içinde tutulamayacak yýldýzlara uzanýrsýn bir dal gibi.. üþürüm sesler üþür.. geceler bakma el yazmasýdýr onlar.. hiç bir yerine saklanamadýðýn boþluklarla sökülür içim.. düþerken bir gün gibi aðýr.. yerde bir hançer suyun kalbine adýnla atýlýr..

eski bir ses gibi kayýp bir gün.. yaðmur yaðmýyor hayýr.. hýzla giden bir geçmiþin yaþlarý toplanýyor sokaklardan ve bir çýðlýk.. düþürüyor kendini göklerden.. açmamýþ bir güz gibi o hep gelmesi beklenen..

seni artýk bulamayacak olan bir sokakta kaybediyorum taþ kesiliyor bir yardan.. taþ kesiyor bileklerimi.. seni artýk saklamayacak olan bir kentte terk ediyor bakýþlarýn.. ulu orta bir ses sayýklanýyor görmediðin rüyalardan.. ve toparlanmýyor hiç bir kelimen.. o hiç bir anda olmayan..

rüzgara ne demeli peki.. balkonumda bir saksýyý devirip çiçekleri kestiðinden beri.. bir fýsýltý rüzgarý dinliyor olmalý.. hiç bir devrileni eskisi gibi yapamayacaðýmý bildiðimden beri.. anlarýn aðýr izi.. tüm þehrin göbeðinde ve yalnýzca evimde.. iþte böyle.. tüketerek bildiklerimi bir ipin ucunda dalgalanýyor olmalýyým.. dalgalanýyor olmalý perdesi evinin.. açýk unutma suretini.. harflerini toplamalý ve yeniden yazmalý bir þiiri.. kökleri suya düþmüþ bir Ay gibi kendi boþluðunda yalnýzlýðýný çoklayarak.. þimdi bir fýsýltý diniyor olmalý..

bir çocuk doðuyor uzaklarda bilmem ne vakit düþünsem her bebek aðlamasý gibi bir inci dökülür sözlerimden.. hep bir diðerine benzeyen büyüdükçe bir anlamý olmayan.. büyüdükçe kýrýlan çýðlýklarla göklerden yerlere dökülen .. gölgeni ört bas eden bir nehri sarsar güç dediðin.. yazýlmýyor senin sendeki resmin.. ve çizilmiyor kelimelerin.. ve sana benzeyen baþka bir heyecaný da yok bu þehrin.. rüzgara aç! güze inat! kollarýný.. bir çocuk doðuyor bilmem ne vakit düþünsem.. rüzgar bileklerimi kýrdýðýndan beridir.. çocuðun ve çiçeðin boynu uzak bir gülümseme kadar azdýr.. uzak bir yana düþer ne yana baksam çiçek tarhlarý.. ben içindeyim.. sana benzeyen baþka bir hali yok ile yitik bir þehrin..