Canýmdan bir parça kan aktý yere
Süzüldü geçmiþimden çok hatýrladýðým
Ama geleceðime taþýyamadýðým bedenime
Bir parçam oracýkta kurudu
Döve döve kýrmaya çalýþtýðým kabuðumdan
Kurgusu kural tanýmayan kuþkucu hergele
Ve asi bir çocuðun ergin kokulu terinde
Saklýyorum içimde ne varsa
Az az kendime yetecek kadarýmý yaþýyorum içimde
Paylaþtýkça duvar örülüyor bir yandan geçmiþime
Bir yandan da gizil duvarlarým yýkýlýyor yaný baþýmdaki bahçeme
Seviyorum seni aþk!
Yeni gözlerin ve baþka bakýþlarýn var siluetimde
Sahilde çay içmek yerine
El ele tutuþlarýmýz olacak belkide
Köþedeki izbede


Kaderine terkedilmiþ bir yaðmur
Odamýn penceresine diz çöküp yalvarýyor
Odamýn penceresi aðlýyor
Son ses yunanca bir müzik eþlik ediyor
Odamdaki karanlýða,
Üzülüyor içim ama yapacak bir þey yok
Geçmiþ gecikmiþ bir aþkýn þimdisi oluyor
Aðlýyorum penceremdeki yaðmura
Sonra bir sigara yakýyorum
Ardý ardýna yaðan yaðmura
Ardý ardýna yaktýðým sigaramla eþlik ediyorum

Ey derin bakýþýn ince mavisindeki adam!
Saklýmda tutamadýðým her iki dünyamýn
Dýþa keskin yansýmasý oluyorsun
Ben aðýrým, ben usulum, ben suskun
Adýný koymadýðým bir kalabalýklýðýmda
Hem kendimde hem benimle hem de yalnýz
Sýkýca tutuyorum elinden
Elim kanýyor, kardaki izin can yakýyor

Canýmdan kan akmýyor artýk, þimdi fark ettim
Parçalarým tamamladý kendini
Geleceðimde geçmiþimden taþýyamadýðým
Aðýr yükümle kurumuþ yanlarýma bakmadan ayaktayým
Kabuðum yok artýk, kurgum kuþkuculuðunu yitirdi
Güçlüyüm, gücüm yetti kendime
Zamanýnda biraz biraz yaþadýðým kendim
Bu zamanýma kadar beni getirdi

Sahilde yudumladýðým çay, izbede tuttuðum el
Bakmaya alýþtýðým gibi unuttuðum gözler.
Gitmiyorum artýk o köþedeki izbeye
Derin bakýþýnda izim kaldý, mavin tenime bulandý
Adýndan yaþamýmý ördüðüm gecede
Sana kendimi harf harf þiire boyadým,
Adýmý koyamadým
Baþka yaþamlar düþledim
Ýçime bir duvar ördüm Arnavut kaldýrýmý taþlarýndan
Þimdi benim þiirime bir ad lazým
Ey derin bakýþýn ince mavisindeki adam!