Sanýrým yazýmýn baþlýðý çok basit ve kliþe geldi size. Ama hakkýnýzý yemiyorum. Çok yerinde bir intiba. Aslýnda farklý ve farklý olmasýnýn yanýnda bu günü daha çarpýcý bir biçimde anlatacak bir ifadeyi baþlýk olarak yazmak adýna bir giriþimde bulundum. Doðal bir dürtüyle olsa gerek giriþimim, hiçte tesadüfi olarak nitelendirilemeyecek bir biçimde "Sevgililer Günü ifadesi kendisini söyleyeni, söylenildiði ortamda bulunanlarý, kendisini bir kaðýt parçasýnda gayri ihtiyari okuyanlarý ve kendisini herhangi bir yerde herhangi bir varlýktan duyanlarý acýmasýz bir þekilde dýþlar ve yalnýzlýða iter" þeklinde bir kanýya varma yönünde sonuç verdi.

Belki acýmasýz geldi size bu yorum biliyorum ama emin olun bu yorumun acýmasýzlýðý o ifadenin hissettirdiklerinden, yaþattýklarýndan daha masum ve daha insaflý. Nedir diyeceksiniz seni böyle güzide ve sevgi dolu bir günü bile kendi hasta halisülasyonlarýyla karalama yönünde gayret sarf edecek kadar gaddar yapan þey. Aslýnda benim bu gaddarlýðým düþüncesizce, iç hesaplaþmalara girilmeden yapýlan her türlü eylemin zihin dünyamda, bazense midemde meydana getirdiði bulantýlarýn sonucunda oluþan rahatsýz edici durumdan kaynaklanan sinirli bir insan halinin sonucudur.

Gelelim bu ifadenin yalnýzlýða itiþinin, dýþlayýþýnýn nasýllýðýna. Sevginin, sevgilinin ve aþkýn izahatýný bile hala yapamamýþ ve manasýný kavrayamamýþ varlýklar olarak bu günü kutlama telaþesine giriþenleri ve bunlarýn sayýsal karþýlýðýný gördükçe kendini yalnýz hissetmeye baþlýyorsun. Aþkýn, sevginin, sevgili olmanýn karþý bir taraf yani "Sevgililer" ifadesindeki -ler çoðul eki olmadanda var olabileceði ve hissedilebileceðini düþünen biri olarak ta dýþlanýyorsun.

Aþk, meþk heyecanlý ve tedirgin bir þekilde adres bulma telaþesidir. Aradýðýn adresi ise asla bulamazsýn. Çünkü insan asla hareket noktasýna bir daha geri dönmez. Kaybettiðimiz an hareket anýmýzdýr, hareket noktamýzdan uzaklaþtýðýmýz andýr.

Sevgiyle ve umutla...