DÜNYA SAÇMASI

Bir iç çatýþma…
Kendimi dinlediðimde duyduðum tek yanký bu
Zannetmek ummaktan ne kadar acý, saran tek þey korku
Vazgeçmek an meselesi haline geldi kalmadý tek bir duygu
Soðuk bir duþ niteliði taþýyan sözler… tek duyduðum buydu

Ay dünyanýn etrafýnda onu kesen bir uydu
Güneþten aldýðý loþ ýþýkla yürekleri yakan yalandan bir suydu
Güneþle dünyanýn arasýna girip kapattý sevindi kalbi artýk doydu
Yaptýðý sadece bir tutulmaydý bu acýyý güneþ maalesef duydu

Her yer birden karanlýk…
Yalancý güneþin býraktýðý kraterler izlerini saklý tuttu
Geri çekiliþle doðan güzel bir aydýnlýk…
Güneþi saklanmaya itmiþti asýl bu kuytu…

Tüm gücünü topladý aniden küçük yüreðini ýþýðýyla savundu
Eh be koca dünya
Ayýn yalancý parlaklýðý nasýl güneþinin yerini tuttu…
Savunma…kalbinde gerçekliðe yer yoktu
-Su var- ümidiyle binlerce yýl boyunca yala yut
Üzgünüm ama ay seni uyuttu
Ama bir þeyden haberin mi yoktu ..?
Güneþ yýllar yýlý senin için sana kendini beðendirebilmek için
Kendini parlattý…yaktý…kavurdu…