Kimse bir yere gitmek zorunda deðil.
Ne yani oturduðum apartmanda istemediðim biri
yönetici oldu diye evimi terk etmek zorunda mýyým?
Apartmaný adam gibi yönetmesine bakarým ben.
Yoksa...
Alýnterimle,kuruþ kuruþ biriktirerek sahip olduðum evimi býrakarak
baþka bir yere hayatta gitmem.
Gitmemeliyim.
Kimse de gitmemeli.
Hiç kimse de hiç kimesenin bir yere gitmesini istemiyor zaten.
Geçmiþte istendi böyle þeyler:
Koministler Moskova'ya...
Mollalar Ýran'a...
Hayýr,Mevlana yurdu burasý.
Yunus Emre diyarý...
Üç ibadetgahýn ayný bahçe içinde yer alabilmesine imkan tanýyan muhteþem bir kültür
üretmiþ insanlar ülkesi burasý.
Mesele basit aslýnda...
Bir yere gitmek zorunda deðiliz.
Birbirimize katlanmak zorundayýz.
Sevemeyebiliriz herkesi.
Katýlmayabiliriz dünya görüþüne,yaþam tarzýna.
Fakat,
KATLANMAK zorundayýz.
Bunu anlasak bir...
Türkiye'yi sadece Etiler'den,Niþantaþýlardan ibaret görmemek lazým.
Fatih'i var,Beyoðlu'su var Türkiye'nin.
Tepenirken Beyoðlu'su inleyen Karacaahmet'i var.
Konya'sý var muhafazakarlýðýyla,Ýzmir'i de var,kýzý deniz,denizi kýz kokan çehresiyle.
Ne Konya'nýn Ýzmir'e,ne Ýzmir'in Konya'ya benzemesini,dönüþmesini isteme
hakkýna sahip kimse.
Çekip gitmek isteyene:
Git,kendin bilirsin,
Çok da umurumdaydý,
Arkana bakmadan git
diyemeyiz.
Ya ne demeliyiz'
Nereye komþu,bir sýkýntý mý var,yardýmcý olalým demek en iyisi.
Yalnýz bir þart var,o bizi komþu olarak muhatap alýyor mu?
Bizi komþudan saymayan birinin de öteki mahalleye çekip gitmesine bir þey
diyemeyiz.
Fakat öteki ülkeye gitmesine...
Nem nem þuha!..(Hayýr,hayýr,asla)