Replikler

-I-

Sevginin
küllenmiþ ateþinden
korku çýðlýklarý
yükselir,
ve her insan
ezberindeki
yalnýzlýk repliðini
seslendirir,
yüzüne biçimsiz bir eda
ve
yalancý bakýþlar katarak…
Olan bitenlerin
piþkinliði suratýnda
olmayanlarýn
olmayacaklarýn
kahr-eden hesabý vardýr
buram buram aklýnda…

-II-

Rüküþ giysiler giyinen
bir fahiþedir artýk aþk
komidinin üzerine býrakýlan
para kadar yaþanýr.
Biz onu meleklerden
aptal bir þarký olsun diye
çalmadýk.
Oysa þimdi,
arabesk ritimlerle söylenen
aptal bir þarkýdýr dillerde…
Ne kadar Hülya’lý yaþansa da
bir tutam bal yok Petek’lerde,
ne kadar aþký yaþasa da
sanatsal! çevre
aþkýn zerresi düþmüyor
onlarla sanatýn içine…

-III-

Bir arkadaþa bakýp
çýkýlacak sýklýkta
ve
hýzlýlýkta yaþanýlýr
olmuþtu aþk,
þuursuzca bir tutkunun
esareti soluk benizlerde,
gece gezmeleriyle eþdeðer
zaman aralýklarýylaydý
tüm seviþmeler…
Mecnun’sal bir ivmeye
kaçmak isteyen aþk,
turuncu giysilere bürünmüþ
yalnýzlýklara itiliyordu,
modern çaðýn gereklerini
yerine getiremeyen aþk,
küskün bir þekilde
ölümünü bekliyordu…

-IV-

Bilinmezlik
emin adýmlarla ilerliyordu
zaferine,
insanlýðýn sevda bahçesinde
güller kurumuþ
ve
pis kokular yükseliyordu
soðuk metal yordamý,
çirkin yürekli kral
imzalý.
Casablanca’da
bir film setinde
unutulmuþtu belki de aþk.
Tekrar hatýrlara gelsede
Rüzgar gibi geçmiþti
hatýralara doðru…
Mum alevi kadar
aydýnlýkta,
Selvi boylu,al yazmalý
hiçbir kýz
sahip çýkamadý
aþkýna,
törelerin insafsýz
kurþunlarý deðiyordu
kýzlarýn
lekesiz ve tertemiz
öpülesi alnýna…

-V-

Yunus’tan miras kalan
ilahi bir destandý aþk,
Pir Sultan çýðlýklarýyla
bulmuþtu özgürlüðünü
ve benim yaþadýðým
yüzyýlda yitirdi
adýnýn anlamýný /
Kendimden utanýrým.
Þairler dolaþýrken
saf saf þiir söyleyerek,
aydýnlarýmýz
bir küreselleþmenin
telaþý içinde…
Artýk,
hiçbir pembe panjurlu
evin bahçesinde
çocuk cývýltýlarýyla
yükselmeyecek aþk,
yiðit destanlar gibi
daðlara kazýnmayacak.
Ve
yol geçen hanýna dönüþen
bu sanat,bu edebiyat
aþkýn öldüðünü
hiçbir zaman anlamayacak.

Ýhsan Altýnýþýk