Hýrçýn sularýnýzý içtim.Yinede yuvarlandým; giderdiniz, yüz üstü donardým saatimi kurardýnýz kaynayan kazanlarýnza atardýnýz çevirirdiniz sonra; ellerinizle yapardýnýz; ellerinizi yapardým.Hýrçýn sularýnýzdan püskürüyorum avuçlarým gecelerinize baskýlý ve baskýlý korkularým hala yüzümü anlatamýyorum.O denli anlatamýyorum siz kýstýnýz çatýlarý ve çatýlarýn altýndaki darmaduman sesimi.Bir piç kadar masumken bir serseriymiþim gibi sepetlersiniz.Ben avuçlarým diyordum; anlatamýyorum.Ne çok gün bitiriyor yaþlý bakýþlarýnýzý ne çok akýyorsunuz siz hala olmamýþ yaþamlarýnýzda.Ne çok soruyorsunuz siz; fincanýmý deviren ve gülümsememi korkutan kararlar alýyorsunuz.Doðuyorsunuz sonra utanmadan kutluyorsunuz doðmalarýnýzý.Ölüyorum her birinizle ölüyor yüzüm.Anlamadýðýnýz yüzümle ölüyorum yüzlerce defa.Ne çok sabýrsýzsýnýz ne çok ilkesiz kalýyor ellerim.Ölüyorum sizlere solarak.El birliði yaptýnýz kazanlarca kaynattýnýz ellerimden vurdunuz beni doðuyor ve utanmadan suretime vuruyorsunuz.Ne çok sabýrsýzsýnýz.Sorulardan hoþlanmýyorum.Ne çok sorarsýnýz.Anlatamýyorum.Ýçim ölüyor.Ölüyor yüzüm; soluyor þimdi bahçeler.Güneþ açar mý açmaz mý bilmem.Güneþ filan yerli yerinde sabrýnýz kazanlarda devinen sulardan akýyor.Ne çoksunuz ve ne çok sabýrsýz.Ýlkesiz kalýyor baþým ilkesiz kalýyor siz herbiriniz..!