SULTANIM
Gönül ateþim söndü, yaralarým kapandý,
Gel seninle yaralarý kaþýyalým Sultaným.
Þu üç günlük dünyada ömrümüz yarýlandý,
Yarýnlarý beraber yaþayalým Sultaným.

Kalbim biraz dar geldi sevecek yer kalmadý,
Aþkýn artýk büyüdü bu bedene sýðmadý,
Belki yaparým dedim ama sensiz olmadý,
Bu yük bana zor geldi paylaþalým Sultaným.

Sana Sultaným dedim, sen kendinle övünme.
Ben varisem sultansýn baþkasýna güvenme.
Aman ha bana hemen kýrýlýpta gücenme.
Gönül sarayýma gel, buluþalým Sultaným.

Bülbül gülü görünce onu ne çok sevmiþti,
O'nun için naðmeler, türküler söylemiþti,
Garibe gül koklamak hiç nasip olmamýþtý,
Bülbüle nispet olsun, koklaþalým Sultaným.

Bu aþk dediðimiz þey, öyle basit þey deðil.
Ozanlarýn dediði þarap deðil, mey deðil,
Bir neyzenin ilahi öttürdüðü ney deðil,
Bu konuyu mecliste tartýþalým Sultaným.

Bilmem hatýrlarmýsýn, ben sana gel demiþtim?
Ýki sohbet ederiz birazcýk kal demiþtim,
Elimdekini sordun ben sana gül demiþtim,
Hala bekliyorum gel dertleþelim Sultaným.

Sultaným her yerde demiþsin ki zor artýk,
Benden baþka herþeyin hayalini kur artýk,
Bu sözlerin bana çok, çok aðýr gelir artýk,
Yani sen diyorsun ki çek kendini vur artýk,
Silahýmý kafamda görürsen birgün artýk,
Ýþ iþten geçti artýk, deme bana dur artýk.

Ey benim canýmýn caný Sultaným
Kýrýldým, gücendim, küstüm, darýldým


Erkan Harman