ÝTÝRAFNAME

Bölüm_1
Garip bir yakýnlaþmaydý.Ýlk günü belki hatýrlarsýn,geçirmiþ olduðumuz ilk konuþmalarý...
Arkadan yalýn bir sesle ''saçýný siyaha boyadýn galiba''demiþ ve tepkini beklemiþtim.Sende ''aa! Evet çok mu belli oluyor '' diyerek her zaman ki masum tebessümüne baþlamýþtýn.Ýlk konuþmaydý belki seni ve beni hayata dahil eden.Bulunduðumuz ortama bakýyordum her zaman ki çizgisini devam ettiren tek kiþiydin.Günden güne seninle konuþma hevesi artýyor.Ve yalnýz yakaladýðým her fýrsatta yanýna gelme isteði içime sokuluyordu.Yanlýþ anlama o zaman bile sen
inle yüzyüze konuþmak çok hoþuma gitmiþ,beni anlamaya baþlaman sana karþý hissettiðim güven duygusunu doruk noktasýna çýkartmýþtý.Biliyorum ki ayný hisler senin içinde geçerliydi.-Garip bir yakýnlaþmaydý-Arkadaþlýðýmýz ise ayný esaretle ilerliyordu.
Samimiyetini þuradan anlýyordum.O ana kadar bana yakýn davranan herkes üstümde yargýlama hakkýna sahip iken sen... Ýlk baþta yazmýþ olduðum kaleme sahip çýktýn.Bu benim için en önemlisiydi.Kalemime ninniler okuyup ,huzur duymasýný bilen bir kiþinin varlýðýyla tanýþmak sana karþý olan duygularýma biraz daha fazlagerçeklik sunuyordu.

Bilmiyorum.Sende benim gibi mi düþünüyordun?Fakat beraberce üstü kapalý mekanlarda geçirdiðimizsaatler(þu günlerimde olduðu gibi)bana çok fazla güçkatýyordu.Ýnanarak konuþuyorduk ve ortak yönlerimizi bulduðumuza sevinecek kadar adil davranýyorduk hayata.Hiç unutmam bir keresinde yakýn bulunduðumuz yerdeki yakýn arkadaþlarýmdan bir tanesi demek onunda kafasýna takýlmýþ olacak ki'' denesene '' dedi.Gecenin bir yarýsý ve bunu soðuk bir deniz akþamýnda söylemiþti.Bende ''neyi denemeliyim?'' dedim. Olayýn aslýný anlatmaya baþladýðýnda fikrimde belli olmayan özleri aklýma sokmaya baþlamýþtý.''Bu kadar görüþüyor,gülüþüyor, kýsacasý yanyana iken ikinizde hayattan zevk alýyorsunuz.Onunla birþeyler yaþamayý deneyemezmisiniz?'' demiþti.Kaskatý kesilmiþ,þaþkýnlýðým ise yüzümden okunuyordu.Sebebi ise apaçýk ortada
idi.Þimdilik ismini vermeyeceðim o adlý þahsýn baþka bir iliþkisi vardý.Fakat öylesine birbirimize alýþmýþýz ki onun diðer iliþkisinden bihaber dünyamýzýn dönmesine izin veriyor ,''esaret'' denen þeyin bizim iliþkimize daha da fazla anlam kattýðýný farkediyorduk.


Bölüm_2
''Meðer her saniye demek ;sen diyebilmek,her saniye demek;ölümümü kabullenebilmekmiþ.''keþke bu sözlere hiç ihtiyacým kalmasa ve varlýðýndan yokluðuna kadar yanýnda kalacak kusret içimde belirseydi.Ýþte o gün geldi ,duvarlarýma iyiden iyiye boyayý yedirmiþ ve olaðandýþý baðlýlýðýmýza bir kez daha göz gezdirmiþtim.Bulunduðumuz ortamýn çýkýþýna rastgelmiþolacaðýz ki ayný merdivenlerin yolunu tutmuþ ve çeþitli tonlardaki renklerin ýþýðýný tualimizde yansýtýyorduk.Sen yine gülüyordun.Fakat bu sefer farklý bir gülümseyiþti.Ýçinde telaþ olan,sýkýntýyý gözbebeklerininkenarýnda bir çiçek gibi yetiþtiren, hafif kararsýz bir tavrýn resmiydi.Ben merdivenlerin kenarýnda oturmuþyüz çehreni okumaya çalýþýrken sende yanýndaki arkadaþýna duymamam gereken birþey varmýþçasýna'' Gitdaha sonra anlatýrým'' diyerek uzaklaþmasýný istiyor dun.Bana çevrilen yüz hatlarýn sanýrým denizlerime hakim olmaya baþlýyordu.

''Þey,ya! nasýl desem?'' bu sözler aðzýndan hiçbir zaman çýkmazdý.Bu kem küm denemeleri kýsa sürmüþ,boðazýnda düðümlenen o sözcükler hayal dünyamda yerini almýþtý.Ne diyeceðini sana emin olduðum kadar iyi biliyordum.Kendini toparlamak için üstü kapalý mek ana gelmemisöyleyerek,boðazýndaki düðümü çözmek için kendine zaman tanýmýþtýn. Zaman ilerlemiþti.Denilen yere adýmlarýmý çoðaltýrken, düþünce yumaðý beynimi kemirmeye baþlamýþtý. Sessiz kapýlarý açmama bir el uzaklýðý kalmýþken,üstü kapalý mekanda oturduðun yeri gözlemledim.Kollarýn birbirine baðlanmýþ ve gözlerinin kapýya olan el uzaklýðýma baktýðýný hissetmiþtim.Kapýlar açýldý. Gözlemlediklerim doðruymuþ.Göz göze geldik. Sakince çaprazýna oturmuþ , aðzýndan çýkacak ilk sözcükleri çok merak ediyordum.Suskunluksa yerini masada týngýrdayan parmak seslerine býraktý.


Bölüm_3
Yüreðim aðýtlar yakýyordu.Aðzýndan çýkacaklara muhtaç kalmýþtým.Fakat öyle deðiþik surat ifadelerine bürünüyordum ki sanki olayýn ne olduðunu bilmiyormuþ gibi davranýp,seni daha fazla sýkýntýya sokmalýydým.Yüreðim çýngar çýkartacaktý. Hissettiklerini biliyor ve üstü kapalý mekanlarda ki davranýþýna hala imreniyorum.Nasýl olur da bir kalp kendini ayrý iki ruha teslim edebi lirdi.Benim için kalbini nedensiz yere ikiye böldün.Hiç korkmadan(belki de nedenini sende bilmiyordun) asalet dolu kalbini ikinci bir ruha yani bana armaðan etmiþtin.Bu sebeple her zaman hayatýmýn güven ve cesaret kýsmýnda yer aldýn.Ödülün anlamý ise buydu.Hakikatler ekleniyor izdüþümüme eklenen satýr sonlarýna...
Ýlk defalarla dolu hayatýma gönlünün en dik yokuþlarýný ''sen'' feda etmiþtin.Bundan sonra soðuk kara parçalarýnýn yeni yýla açýlan yüzünü yüksek daðlarda yaþayacaðýmýzý zannediyordum.Ama olmadý.Keþke herþey cesaret dolu olduðun o günkü kadar müstesna hayaller ya da aþikar rüyalar gibi masum kalsaydý.-Çok mutluydum- Ýyi ki bana karþý beslemiþ olduðun tüm güzel çiçekleri sevgi sözcüklerine dönüþtürebil miþsin.Ýnci gibi parlayan gözlerin ,deðmeye hayran olduðum benliðin, izdüþümüme sancý gibi saplanmýþ sonra kendini sakinliðe emanet etmiþti . Üstü kapalý mekanlar aþkýmýza izin vermeyecekti.Bana kalan ise o anlarý unutamayacaðým gerçeðiydi.Sana sarýlmamak içinkendimi zor tuutmuþtum.Bu sýrada sabrýma sorabileceðim tek bir soru vardý:''aþk ile düþünen bir kalbin arasýndaki fark neydi?''Buna senin kalbin cevap vermiþti:
''ben bir ruha daha baðlýyým.''

O güne tekrar döndüðümde sahil boyunca yürüyüp elime üç tane çakýl taþý aldým. Denize attýðýmda beliren üçgene bakýp hayatýmý çizme fikri hoþuma gitmiþ,''bir kez daha ... bir kez daha...'' derken seni istemeden sevdiðimi farketmiþtim. Yaþamýmýn üçgeninde yer almalýydýn.O yüzden deniz'in canýný daha fazla yakýyor , bana gülümsemesine izin vermiyordum. Biliyordum ki o güldüðünde ben olmayacaktým.


Bölüm_4
Denizler üstüme gelmeye baþladý.Aðýtlar hala yüreðimi yakýyorsa da sýrtýmdaki bir el benden uzaklaþýyordu. Seninle yaþadýðým saatler ömre bedel sade bir yenilik olarak kalmak üzereydi. Gözlerime erkekliðin sürmesini çekerken mutluluðumuzun diðer bir ruha daha ait olduðu düþüncesi, ayný sahil gecelerinde sevince saplanan bir hayal olarak yerini alýyordu.Kalbim,yeþeren bitkilerimin yanýnda çürümeye yüz tutmaya baþlamýþ seninle süren bir haftalýk koca mazimiz öfkelerime ýsrar getirmiþti.Gün vardý yeþerdim,gün geldi kurudum Tek bir gündü beni kurutup hayallerime sahte tohum ekmemi saðlayan. Artýk nadasa birakýlacak bir beden kalmamýþtý , zaten sende yoktun. Bende karar verip satýrlara sýðdýrabileceðim kadar pahalý bir þarap içtim.Ayný satýrlarý ise biten son damlalarýn ardýna sakladým.Þiþenin dibinde þimdilik mutlu görünüyor olmalýydým.Sen baþka bir ruha ait , ben ise artýk gülmeye baþlayan denizin yýrtýcý derinliklerinde,seni görebileceðim diðer günleri bekleyeceðim.Kim bilir belki kýyýlarýna yanaþan pahalý bir þarap þiþesi yitip giden eski bir ruhun sevimli bir þakasý olarak kalýr.



SERDAR TAHTALI     
Çatlamaya yakýn,yýllanmýþ bir þiþeyim.Ruhum ise sonsuzluðundan sonra ki ilkbahar kadar sensizliðe muhtaç...