bir ahbabým vardý
tenekelerle örülmüþ evlerin
olduðu þehirlerin birinde.
üstünde sarý, fitilli bir ceket,
aðzýnda
kurumuþ tütün tadýndan
ekþimiþ bir büzüþme.

bir gün alýp içeri týktýlar
ahbabýmý,
delirip kesivermiþ oracýkta
karýsý ile çocuðunu.

gazetelerin üçüncü sayfalarýnýn
kan kokan puntolarý arasýnda
gördüm onu.
üstünde sarý, fitilli bir ceket,
aðzýnda
kurumuþ tütün tadýndan
ekþimiþ bir büzüþme.

alýp týmarhaneye götürdüler
ahbabýmý.
hatýrlamýyormuþ nasýl kestiðini
karýsýný ve çocuðunu.
bir çýlgýnlýk anýymýþ,
baþka birisinin eli girmiþ eline.
o deðilmiþ öldüren: içindeki kalabalýkmýþ!

ziyarete gittiðimde
-uzun bir süre sonra
olabildi ancak onu görüþüm-
"gelmeyin üstüme,zaten kalabalýðým ben" diye
itiyordu
hastabakýcýlarý.
üstünde sarý, fitilli bir ceket
aðzýnda
kurumuþ tütün tadýndan
ekþimiþ bir büzüþme.
yoktu tabii hiç biri!

beyaz kefene sarmýþlar akýlsýzlýðýný
damaðýnda uyutucu ilaçlarýn
ruhsuz dolgunluðu.
dudaklarý zar zor açýlýyor,
aðzýndan çýkanlar tuhaf, sanki baþka bir adamýn.

anlýyorum ki o an bir baþkasý olmuþ
en sonunda.
içindeki kalabalýktan birisini seçmiþ
doktorlar;
üstünde sarý, fitilli bir ceket,
aðzýnda
kurumuþ tütün tadýndan
ekþimiþ bir büzüþme olan adamýn.