(sevgiliye)

-1-

Oysa ben seni mesul tutmuyordum
martýlarýn çýðlýklarýndan
denizin hýrçýnlýðýndan
esen meltem yerine poyrazýn
saçlarýmý karýþtýrmasýndan

sadece
ürpertisini hissediyordum damlalarýn
ve tenimde tuzun yakýþýný

firarda olan uykum
hüzünler biriktiriyordu
býraktýðýn azap gecelerimde

içime çektikçe yokluðunu
çoðalýyordun bende

iltica ederken kirli yüreklere
masumiyetini çaldýn yýllarýmýn

kýþa hazýrladým kendimi
þimdi yaðacak karý bekliyorum
örtmek için üzerime

bana çok acýlar yaþattýysan da
kýzmýyorum artýk

satýrlara kustum tüm öfkemi
gözyaþlarýmdý mürekkebim
tek dostumdu kalemim

sensizliðin silahý baþýma tutulmuþ
anlýktý kurþunun fýrlamasý
son kalan çocuksu düþlerime

yazdýðým þiirlerle engelledim
yazmayý bu yüzden seviyorum
bu yüzden iþte...

DÝLEKÇE-2-

tam alýþmýþken yek gecelerime
gözlerini gördüm birden
hani yüreðine indiðim gözlerin

yalnýzdým sýkýlýyordum
neler býrakmýþtým yüreðinde
veda ettiðimde cennetime

gözlerin yüreði yansýtmasý
inancým bitti gördüklerimle
tek tek indirdim peçelerini
sakladýðýn maskelerin

içimi acýttý kýrýlan her parçam
her biri ayrý batýyordu canýma
ve sana hiç benzemeyen yüzler
kanatýyordu öptüðün yerlerimi

sevdam için sütten kestiðim
bebek düþlerim çan çekiþiyordu
lanet ettim kendime
hafýzamda izdüþümleri sözlerinin

kestim oracýkta bileklerimi
oluk oluk aktý sabaha dek
buz tenimden masumiyetim

ve orada býraktým yabancý seni
hiçliðe baþladý yolculuðum

artýk acýtamazsýn beni
acýtacak yüzün hangisi
o kadar çok ki
kaybettim asýl seni..


DÝLEKÇE-3-

denizlerim dalgalý artýk
acýlar vuruyor kýyýya
saatte yüz mil hýzla esiyor
içimdeki fýrtýna

bir hortum gelecek
toplayýp götürecek tüm kirlenmiþlikleri
ve ardýndaki dinginliði göreceðim

hiç yalan bakmayý beceremedim
hiç yere eðdirmedim gözlerimi
suskun ve donuklar þimdi

neden mi
ilk gözlerine vurulmuþtum
ilk yalaný yine onlarda gördüm

bakamýyordun artýk göz bebeklerime
kaldýrsan da baþýný
yoklar ki yerinde..



09/Nisan/2005