Bugünden yarýna

Benden sana kalan

Hüzünden baþka

Bir yumak umut olsa da

Kullanýlmýþ kaðýt mendil gibi

Sonbahar sabahlarýný buruþturup sakýn atma.

Bunca yýl biriktirdiðim sözcüklerle

Yazdýðým þiirlerimi

Býrakýyorum sana.

Bahar þarkýlarýyla birlikte söylensin

Kirlenmiþ bulutlar

Yýkansýn diye.

Çünkü þiir ilkbaharýn gülen gözleridir

Gözlerinden öpmeliyim þiirin.

Eyvah

Geç kalmýþ yolcuyum sanki

Sabaha ulaþmak isteyen

Gece treninin.

Sen gidersen

Ben kimi bekleyeceðim istasyonlarda

Durmam

Duramam buralarda

Günler sonbahar

Aylar kýþ olur üþürüm.

Fasýllar kitabýndan bir sayfaya

“Hüzzam Faslý”ný not düþerim

bende giderim.