BUYUR GEL GÜL YÜZLÜM

Buyur gel gül yüzlüm, meleðim bize;
Mor menekþe açtý güller gülümser.
Dolunay inmiþtir dolunay yüze
Bülbül öter bülbül diller gülümser.

Zevki sefa sürmek istersen eðer,
Aþk ile hayatý yaþamak deðer,
Sýðmazken aleme bir kalbe sýðar
Hakk’a giden bütün yollar gülümser.

Güzel görmek gerek her þeyi önce,
Hayat mana alýr kalpten sevince,
Dostun bahçesine aþkla girince
Hasret dolu akan seller gülümser.

Et – kemik deðilsin et – kemik bana,
Mutlu olmak için geldik cihana,
Ýnandým gönülden, geldim kapýna
“Gir içeri” dersen yýllar gülümser.

Yüreðinde varsa; ona bir yeri,
Ressam Halil, candan iþler cevheri,
Sevda yüklü eser vermek hüneri
Olsa da çok yorgun haller gülümser.

          Ressam Halil GÜLEL
          Düsseldorf / 15.08.2003