Þafak gözlerimde,
Ýçimdeyse yine yaþamýn coþkun ýrmaðý
Yaðmur yüreðimde,
Dudaðýmda yine özlemin sert fýrtýnasý
Ultra yalnýzlýk sokaðýmda
Açýk son,
en son kapýmsýn..
Ýçinden bir türlü çýkamadýðým
Duygu yüklü bir bilmece,
Ve bilinmez bir notasýn;
Hayatýn orkestrasýnda
bir hüzün melodisinde tutturamadýðým…
Sevenlerime kokuþmuþ bir umut kattýðým
Satýrlarýn manasý,
Bulanýk bir anýsýn
Hep gözlerimde anýmsamaya çalýþacaðým..
Anla artýk,
Bu kambur yaþamda
dik durduðum tek ansýn…
Zorlu bir maratonda çatlarcasýna koþtuðum,
Ulaþýldýkça,
Ulaþýlmaz olan heyecansýn;
Yýldýzlarýn arasýnda
bir Venüs güzelliðinde bulamadýðým…
Raflara sýðdýramadýðým aþk romanlarýmsýn.
Karanlýk ve tipi altýndaki bir gecede,
Somurtmayý bile beceremediðim
Ve bilmem kaçýncý defa dinlediðim,
Kaçýnýlmaz kaderimsin.
Sen benim herþeyimsin…