Bu gece üþürsün belki
Burada rahatým iyi
Belki gecem linç edildi
Elem yoksullaþtýrýrken hüznü
Belki gecem linç edildi

Sabah kime doðan hýzýr
Sonra uslu çekilir bedenden
dibinde ayýþýðýnýn elleri kýpýrdanýyor
yaklaþamaz bana turuncusu

O bilindik terkediþ kokusu...
Portmantodan ellerimi aldým
Evden çýkmadým

Sinekkaydý tayfýn doruðuna ulaþmýþ mahzun güzellik
Sindiremiyorum býraktýðýn
Aþký

Hasta adam muamelesi
atmosferinde yanan sarý çiçekler!

Kimsenin kimseye almadýðý;
Üstünde böceklerin zinasý
Uzak çiçekler

Hem bana bak
Hem uzayan bir ömre

Ödünç ver tam olarak kestiremediðin birþey
Ýçindeki süs köpeðini ver, git!

Aþ kendini piþirecek
Ev kendini temizleyecek

Dünya dönecek iþte;

Biliyorum evde durmazsýn
Üstüne ellerimi al
Bu gece üþürsün belki