Beyaz þarkýlarýmýn kadýný
Dudaklarýnýn arasýnda geziniyor hoþgörü
Vahdetle yeþeriyor filizsi umut
Üç minik yürekle beraber
Ýzzetli hicretlere yelken açýyor konut


Tebessümün edâlý nergisler kadar güzel
Bakýþlarýn lezîze mehtaplar kadar özel
Sesleniþin selmîn notalara mutluluk eker
Hicrânsý dertleri kovalýyorsun dýþarýya
Yaðmursu ellerinle teker teker


Zülâl kuþlar konuyor pencerelerimize
Koyu bir muhabbet baþlýyor çay kahve demlenerek
Onlarla da paylaþýyorsun aþýný
Paylaþtýkça büyüyor huzurumuz
Ne korkumuz kalýyor ne de kuruntumuz

Sen inci seherlerde güneþ gibi doðarken
Ben ilk cemrenin verdiði sevinçle haykýrýyorum her ân
Hayata sarýlýyorum ýþýðýna tutunarak
Vefâmýzý dâraðacýnda boðamýyor zaman

Mâvi þiirlerimin kadýný
Ne de olsa âsumandan aldým meþkûre aþký
Her gece yýldýz yýldýz yaðdýrýyorum kentlerime
Adýmýn yanýna yazýyorum adýný

Teþekkürler
Mâvi þiirlerimin kadýný…



Dursun Tiftik