"İnsan beyni, asla durmayan harika bir organdır; sabah uyanana kadar sürekli çalışır." – Robert Frost"

ugur lalek

Değersizce...

Hayal kırıklıkları ölüm saçıyor adeta ve uykularınızın kahramanı karabasan oluyor. Her daim sonuçta uyanıyor aynı zamanda uyandırılıyorsunuz.....

Yeniliyorum Yar...

Oysa ben zıt olmayı severim, tersine giderim akıl almaz bir şekilde.....
Ve gittimde, gidiyorumda, anlamsızca........
Çünkü güzellikleri yaşamak istemiyorum artık, çünkü imkansız güzellikler bu hayatta...

Masalımsı Zamanlarım

Dünyayı tanıma çabalarımda vurdum duymaz çocukluğumun yegane misillemesiydi hayata karşı yaptıklarım. O an resmedilmiş pırıl pırıl günleri yaşıyordum.

Sokaklar Arası Gezen, Yalnızlıktı.

Boş zamanlarımı değerli bir şekilde dolduramamıştım ama balkondaki park manzarası her zaman çocukluğumun "yalnız taktaravalyesi" idi. Ege, tatilimin odak noktasıyken İzmirin kızlarını fark edemedim. Karşıyaka, bağırsam duyucaktı yunanın teki.

Hayata "İpek" Si Dokunuşlar

Sen hiç ateşböceği gördün mü? sorularının dönüp dolaştığı zamanlar ama ben daha henüz kaz hikayesini duymamışım. İlk öpücük manzaraları ancak ama ancak film sahnelerinde canlanıyor benim için.

Aşk - I Muhabbet

Böyle karamsar, dünyadan bihaber, sorumsuz devam ederken raslantı icabı dönüm noktası olsada kurtulsak ibaresi hep aklımda. Detayında aşkı düşünmek ne kelime hayattan vazgeçmişim buna karşı rüyalar aleminden hayaller alemine geçiş yapıyorum ordan ruh ale

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
Başa Dön