• ÝzEdebiyat > Deneme > Anýlar |
161
|
|
|
|
|
Sana Gelen Yollarým Yolumun Baþýymýþ Meðer
’ GÖNDERÝLMEYEN MEKTUPLAR ’ |
|
162
|
|
|
|
|
Okuyan herkese, zaman ayýrdýklarý için çok teþekkür ederim.
Bir gözlemin ardýndan, akýlda beliren, anlýk düþüncelerin ifadesini içeren yazým, bir iddia hatta varsayým bile deðildir, sadece içimden geçenleri paylaþmak istedim. Kimsenin acýsýný hafife almak ve saygýsýzlýk etmek istemem. Umarým dünyada terörün de bir gün sonu gelir ve aðlayan yüzlerin yerini gülen yüzler alabilir. Umut hayatýn yoncasýdýr, gizli saklý ve uzakta.
Ýnsan hata yapmadan öðrenemez, bu nedenle her insan hata yapar. Ve içerde ya da dýþarda olmamýzý belirleyen yasalardýr. Ve genelde baþkasýna zarar veren ama veriþ þeklinin açýklamasý yasalarda yer alan kiþiler cezaevinde tutulurlar. Oysa insanýn kendi içindeki cezaevi –vicdan- uyutulup, yok edilmedikçe gerektiðinde en büyük acýyý verir.
Ben iþe yaramak, insan olduðumu hissetmek ve kendilerine insanca davranýlmayan bireylerden hiç olmazsa, caný acýyan yüreði kanayan birine, desteðimle merhem olmak istiyorum. Daha doðrusu þimdilik sadece hayal ediyorum. |
|
163
|
|
|
|
|
Ýçinden deniz geçen þehirdi aþkýn bana geldiði yer.Belki denizin ortasýnda duran Kýz Kulesiydi sözün.Çoktandýr unutulmuþ buluþmalardýr Ayasofya.Mavi deniz,tuzlu gözyaþý ve unutulur her aþk! |
|
164
|
|
|
|
|
Rüyalarýmda sarý duvarlar görüyorum sevgilim. |
|
165
|
|
|
|
|
Tohumunu onlar atýyor zamanýn, ben izliyorum, golgesinde dinleniyorum asla bana kalmayacak cennetlerin… |
|
166
|
|
|
|
|
Yazarlýk denen dolambaçlý yola giriþ ve burada yol almanýn üzerine ... |
|
167
|
|
|
|
|
Mamo Can öldü…
Aslýnda bu cümle böyle deðildi, cümlenin aslý; “Þiþko Memo Öldü” þeklinde idi ama ben ölüye saygýmdan dolayý “Mamo Can öldü” diyorum.
Hey koca Mamo Can!
Ne acelen vardý da hemen çýktýn.
Biraz daha kalýverseydin…
Emekli olsaydýn, suya kavuþturduðun bahçenin geleceðini bir görüverseydin. Hem çocuklarýn da daha çok küçük, onlara biraz daha bakýverseydin. Ne acelen vardý Mamo Can!..
|
|
168
|
|
|
|
|
Atatürk'ün millete hizmet ve politika üzerine nükteleri üzerinden siyaset dersleri. |
|
169
|
|
|
|
|
Bizim buralarda güzel yerler var.Gelip göremesende yazýlarými sýðdýr kalbine teraziyi kendinden bulduklarýnla dengele...Kim ne derse desin býrakmayalým biz yazmayý devam edelim ićimizden geldiði gibi... |
|
170
|
|
|
|
|
Dinçer Sümer'in tek kiþilik oyununu ararken eski günler düþtü aklýma. Tek kiþilik bu nefis oyun 50'lerin Ýzmir'inde geçiyor, ilk gençlik hayallerini aþklarýný anlatýyor. |
|
171
|
|
|
|
|
midemle iþbirliðimiz bozulacak diye kokmam bunlarý paylaþmamýn sebebi... |
|
172
|
|
|
|
|
Yýllarca bir fabrikada iþçi olarak çalýþtý benim babam…
Hayýr, yakýnmak için söylemiyorum. Aksine, biz Baþbakan’ý kýrmak, devleti karþýmýza almak bahasýna býrakýn üç çocuðu, ikinciyi bile göze alamazken; tam dört tane çocuk yetiþtirmiþti babam.
|
|
173
|
|
|
|
|
Eskiden, mektup denilen bir tür vardý, name de denilirdi adýna. Ýnsanlar, biribirine yollardý zarf içinde.
Sevgi kokardý, hasret tüterdi sayfalarýnda. Ayrý bir iþtiyakla okunur yazýlýrdý. Eskiden mektup vardý,o demler güzel zamanlardý... |
|
174
|
|
|
|
|
Adam, yakýlan bir þairden miras bir cümle taþýrdý cüzdanýnýn köþesinde. Derdini anlatabilmek için. Yaþlandýkça kýrýþmaya baþlayan bir kâðýt parçasýna yazdýðý birkaç sözcük, ete kemiðe büründü O’nu görünce.
|
|
175
|
|
|
|
|
Çocccuklardaki gizli güzellikler....... |
|
176
|
|
177
|
|
|
|
|
Sonra insanlar; gülenler, somurtanlar, endiþeliler, mutlular. Bu coðrafya þaþýrtýr insaný. Hani þair olamazsýn bir anda ama en azýndan þair ruhlu yapar adamý.
|
|
178
|
|
|
|
|
Deðiþtim mi deðiþmedim mi. Bildiðim; Bildiðim bir þeyleri deðiþtirmeyi denediðim. En azýndan kendimle mücadele ettiðim. Hayatýma dair her bir ayrýntýyý unutmaya çalýþtýðým. |
|
179
|
|
|
|
|
Çocukluðumda bazen,ergenlerden dinlediðim,muhabbet, gülmecelerden bahislerim... |
|
180
|
|
|
|
|
Seni özledim Ýstanbul ! Çocukluðumun aðýrlýðýyla özledim seni. Dedemle birlikte Beþiktaþ iskelesinden o koca vapurlarýna binip Kadýköy' e gitmelerimizi özledim en çok. Ah, Ýstanbul ! Hatýrlýyor musun o vapur yolculuklarýný ? Denizinin kokusunu, rengini, adýný bilmediðim geveze beyaz kuþlarýný,o koca vapurlarýný, yine o koca vapurlarýnýn sanki insaný içine çekip, yutarmýþ gibi çýkardýklarý vuuuupppp seslerini... Koca vapurlarýnýn, o vuuuuppp diye içine çekip aldýðý ve koca karnýna sýðýþtýrdýðý; dedeleri, nineleri ama en çokta çocuklarý... Ya beni ? Beni hatýrlýyor musun Ýstanbul ? Elbette hatýrlýyorsun ! |
|
Anasayfa
