• ÝzEdebiyat > Deneme > Anýlar |
441
|
|
|
|
|
ACILARIM URFA ACISI KADAR ACI gidiþini ise kirini karlar bile kapatamayacak bundandýr üþümeni istemeyiþim.. |
|
442
|
|
|
|
|
bak nasýl da bakýyor akþam ardýmýzdan |
|
443
|
|
|
|
|
bölüm 2 okul günlüðü devam ediyor... |
|
444
|
|
|
|
|
Belki de bu yüzden, belli bir yaþa kadar hayatýmýzda hiçbir þeyin tam olmadýðýný düþünüyoruz; belli bir yaþtan sonra da hayatýmýzda hep bir þeylerin eksik olduðunu fark ediyoruz. |
|
445
|
|
|
|
|
zamansýz çekip giden ve bir daha da göremediðim babama ...
uzun zaman affetmediðim...içimde bildiðim...içimden silemediðim...yokluðuna sarýlýp yokluðunda büyüdüðüm ...onsuzluðumu dolduramadýðým boþluðuma yazdým...içimden ne geliyorsa babama söyleyemediðim...söyleyemediklerimi yazdým...
yerin doldurulamaz baba...
Baba demek... |
|
446
|
|
|
|
|
az önce oturduðun sandalye boþ. içtiðin çayýn bardaðý boþ. yüreðimse senle dolu. neden bir sandalye gibi senin yokluðunu kabullenemiyorum. |
|
447
|
|
|
|
|
“Aslýnda bi sistem olacak / utandýðýn her þeyden kaçýp gideceksin…” |
|
448
|
|
|
|
|
Böyle sürpriz olur mu hiç ! |
|
449
|
|
|
|
|
Halimin dirliði, nefesimin þenliði,
Ruhumun mizan þahitliðinde kefilimdi |
|
450
|
|
|
|
|
Bazen söðüt aðacýna benzersin. Hep aþaðý çeker seni kaderin. Ellerin duaya kalkamayacak kadar yorgun düþer. Suya düþer gölgen ve yapraklarýn. Suya düþer ayýn silüeti. Suya düþer hayallerin. Hep düþmeleri görürsün de talihine seni yüceltecek bir þey düþmez. Bir söðüt aðacý gibi hep boynun bükük olur. Yanýnda çamlar boy boy uzanýr. Yüreðinde hasret uzar, yollar uzar, gökyüzü uzar; yakýnýnda bir vefa bir sefa bulamazsýn. Kavuþamazsýn lastiðin ucundaki mutluluða. Lastik sürekli uzar; ama sen hep bodur kalýrsýn. Bir çöl yalnýzlýðý yaþarsýn. |
|
451
|
|
|
|
|
Yorgunluðum artýyor anýlarý bir bir geçirirken zihnimden
Film þeridi gibi geçerken hatayým gözlerimin önünden... |
|
452
|
|
|
|
|
Sen benim kurdugum en son hayalimsin, senden evvel düþledigim herþeyi yýkýp gidiyorsun gözlerinle. KRAL emri verir, kan damlatýr memuriyetim, yazar olma hayallerime. Heveslerim akýp giderken bir kargaþaya, hüzünlenirim... Sonra sen gelirsin, |
|
453
|
|
454
|
|
|
|
|
Bir kez olsun konus benle.. bir kac kelime de...
En azindan soyle bana ne zaman biteceksin? |
|
455
|
|
456
|
|
|
|
|
Ben düþündüm, belki bilemedim ama en azýndan bazý þeyleri farkedebildim. Sen ise bahçendeyken beni farkedememiþtin... |
|
457
|
|
|
|
|
Ýçimizde Sakladýðýmýz Acýlarýmýz Ve Dostlar... |
|
458
|
|
|
|
|
Ýnsanlarýn içini görmek sizi ne kadar hoþnut edecektir??? |
|
459
|
|
|
|
|
Bu soruyla aklýma Ýngilizce Hocam Necla Haným’ýn anlattýklarý geldi aklýma:
“Orta Amerika’da yaþamýþ Ýnkalarýn uygarlýðýný araþtýrmak üzere ziyaret etmek isteyen arkeologlar, yerli rehberler eþliðinde yola çýkmýþlar. Kýsa bir süre sonra oldukça yüksek daðýn tepesine kurulu Ýnka tapýnaklarýna daha varmadan, yerli rehberler aralarýnda fýsýldaþtýktan sonra yere oturuyorlar. Beklemeye baþlýyorlar. Bu duruma oldukça þaþýran arkeologlar bir anlam veremeyip yerli rehberlerin en yaþlýsýna soruyorlar: |
|
460
|
|
|
|
|
Genç iken hiç ölmeyeceðimi düþünürdüm. Þimdi öyle düþünememek için bir neden daha oldu. |
|
Anasayfa
