• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
421
|
|
|
|
Babam...Bir yerlerden görüyor musundur ki...Bir ben mi bu kadar özlüyorum seni. Her yeni gün uyanýp sil baþtan 'mýþ'gibi yapmak...Alýþmýþ , unutmuþ, geçirmiþ, bitirmiþ, atlatmýþ, olgunlaþmýþ, tutunmuþ, becermiþ, üstesinden gelmiþ, iyileþmiþ , devem etmiþ ve gülmüþ eðlenmiþ mutlu olmuþ, hatta yer yer coþmuþ gibi yapmaktan ne çok yoruldum. Ah...Seni özlemek meðer ne büyük kedermiþ... Ýçime bir öküz gibi oturan bu hüzünle yaþamak ne kadar zormuþ.
|
|
422
|
|
|
|
Küçücük omuzlara ne büyük duygular yüklüyoruz... |
|
423
|
|
|
|
Kendimizi seçemiyoruz. Hatta sevdiðimiz insaný da. Onlar birden geliyor birden gidiyorlar. Tutamýyoruz.
Bu yüzden kalbime ihtiyacým olmadýðýna karar verdim. Ellerimi kulaklarýmdan çekip kalbime bastýrdým.
Beni terk edemezsin sandým.
Yaptým. |
|
424
|
|
425
|
|
|
|
Hayatýmýn neresinde baþladý,yaptýðým hatalarýn yüzüme vuran yaðmuru. Fýrtýnalarýn bedenime verdiði sancý ne zaman silinecek hayatýmýn, yaðmur damlalarýyla ýslanmýþ penceresinden. |
|
426
|
|
|
|
Okþuyordu duvarý, sen susuyorsun…
Sus!
Fýrtýna yaratma, ne yapmalý sorma…
Yoksa,
sevgilinin her gece ölüþünün resmine bakabilirmisin…
Hayat iki kiþilik deðil!
Ben olmasam yalnýzlýða dayanabilirmisin…
Sus, düþünme bile….
|
|
427
|
|
428
|
|
|
|
Ben yaðmuru bekleyen koala , bahçe duvarýna bakan aðacýn altýnda uzanýyorum. Zaman bir arý výzýltýsý, þaþý gölgeler beynimin kör ikindisinde boþluk.
|
|
429
|
|
|
|
Aynadaki aksimi göz kýrparken gördüm. Öylesine masum öylesine benim gibiydi ki.. Benim gibi dediðim her þeyi çok ötelerde buldum sonralarý… Aynadaki… Lütfen sen de ötelerde çýkma.. |
|
430
|
|
|
|
Hayatta hicbir etkisinin olmadigini dusunduklerimiz ve kendisini de buna inandiranlar, istemeyerek te olsa adaletin buyuk bir parcasi olabilirler. |
|
431
|
|
|
|
Kazandým
kaybettim
yine kazandým
yine kaybettim
umutlandým
kaybettim
resim yaptým
olmadý
sana yazdým
göndermedim
bilemedim
|
|
432
|
|
|
|
Ve ey Dünya Devleri!..
“Biraz az kazanýn!...
Kazandýklarýnýzý dar gelirli insanlarla paylaþýn…
Fakiri tahrik etmeyelim!..
Ve paylaþýmcý anlayýþý hayatýmýza egemen kýlalým.
Hepimiz ölüp gidiyoruz…
Paralarý beraber götürüyor muyuz?
Paralar bizimle beraber gelmiyor.
Gelin bunu iþçilerinizle bir kýsmýný paylaþýn…
Ondan sonra da gök kubbede hoþ bir seda býrakýn.
Öldükten sonra arkanýzda; “Sorma, bizim öyle bir patronumuz vardý ki gerçekten iþçisinin hakkýný çok ciddi manada gözetir, maaþýný da iyi bir konumda verirdi” desinler/diyebilen iþçileriniz çýksýn…
Asýl olan burasý…
Bunu baþarmamýz lazým.”
Ve ey Dünya Devleri!..
“Dünya yirmiden büyüktür”
Bunu anlamalýsýnýz… |
|
433
|
|
434
|
|
|
|
Bir kitap ayracý kadar þanslý, bir o kadar þanssýz olmak. Sürekli kitabýn eþsiz dünyasýyla iç içe, fakat baský hatasýna uðramýþ korsan bir kitabýn sýkýcý kýsmýnda asýlý kalmak.. |
|
435
|
|
|
|
hallerden,hallerimden biri... |
|
436
|
|
|
|
Tüm sýfatlarý sildim ben bu gece izninle ANNECÝÐÝM. Sadece senin kýzýným. Fundan, sarý papaçan, fýndýðýn… Dilimdeyse sadece sen varsýn artýk. ANNEM, ANNECÝÐÝM, ÇÝLTUÞUM. |
|
437
|
|
|
|
Çok deðil, daha üç beþ ay önce, miþ’li geçmiþin derinliklerinde kalmýþ uzak bir anýydýn bana. Tamam, kalbimde her zaman bir yerin vardý belki ama; seni gözümün önüne getirip hayal bile edemiyordum. Nasýl bir þeydin, neye benziyordun Allah aþkýna! Silik hatýralardý sýrf senden geriye kalan. Peki öyleyse, neydi bu aþký içten içe hala içimde yaþatan? |
|
438
|
|
|
|
“Kavramlardan bahsedebilmek için insanýn otuz beþ yaþýna gelmiþ olmasý gerekir. Onun öncesinde kavramlardan bahsetmek, soyutlama yapabilmek doðal olarak mümkün deðildir”* |
|
439
|
|
|
|
Rüyalarýmý falakaya yatýrdým az önce. Onlarý küvette asitle boðuyorum. |
|
440
|
|
|
|
Ýnsan ey !
Yoksun aslýnda, sadece yaþýyor taklidi yapýyorsun..
Yaþamýn gizini hep yanlýþ yerlerde, yanlýþ yüzlerde ve bedenlerde aradýðýn için mutsuzsun..
Aþk, acý, sýr, ten, tin, giz ve rab..
Yaþamýnýn en kesin gerçeklerinin hep üç harflik keli |
|