• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
281
|
|
282
|
|
|
|
|
Çocuklarýmýza, gençlerimize çevre temizliði alýþkanlýðý ve çevre bilinci kazandýramadýðýmýz için, bir öðretmen olarak kendimi suçlu hissederim. Baþkalarýnýn temizlediði yerleri kullanýrken çok daha fazla dikkat etmemiz gerektiðini düþünürüm |
|
283
|
|
|
|
|
sevgilimin gözlerini sansürledim onu öyle öptüm. birini gerçekten sevmeye çalýþýyorsanýz gözlerine bakmayýn. ama gözlerinden öpün. gerçekten sevmeyince insan gözünden öpemiyor kimseyi. ve bir gün gözünden öptüðünüz adam. 'çýrýlçýplak olmadan birleþemeyeceðin bir kadýným ben' dediðinizde. 'soyunayým mý?' diyorsa ordan hemen uzaklaþýn. yoksa ölmek isteyebilirsiniz. |
|
284
|
|
|
|
|
Uykuya dalmak üzereyken huzuru ne kadar özlediðini hayal meyal anlýyorsun ve bu his her gece tekrar eder. Yastýðýn yumuþaklýðý, çarþaflarýn serinliði hayattan bezginliðini her defasýnda unutturur, sabaha kadar. |
|
285
|
|
|
|
|
sersemlik anlam dünyamýzý ele geçirince içimizdeki kiþilikler delirir. itin biri kendini feda ederek kelleyi fýrýna sokar ve düzeninizin altýný üstünü eller. kimisi anlam dünyanýzýn düzenine inat hep geniþ zamanda konuþmayý marifet beller. vaziyeti geneller. eller var ki tüfek ellemeye müsait deðiller. münasip bir yerde düzeninizden inerler. istisnalar kaideyi bozduðundan beridir kendilerinde deðiller. geridir teknikleri, bozulan bir þuursal kaidenin hizmetinde eylemleri. kendilerine mektup yazmaya adlarýný öðrendikleri zaman baþladýlar. |
|
286
|
|
|
|
|
Dýþýna çýkýp hayatýn içindeki kendini ve geri kalan herþeyi seyretmek acý verir. Tarif edilmez bir acý.
Sensin ve deðilsin. Parçalanmýþ bir nesne veya boyut deðiþtirmiþ olduðunu sanýrsýn. Fantastik bir filmin içinde olduðunu düþünürsün, oysa herþey çok gerçek. Hayat: acýtan, gerçek.
Gazeteleri karýþtýrýr, tv kanallarýný zaplarsýn ve sonuç: hüsran, umutsuzluk,
isyan. Ýnsanlýðýndan tiksinirsin.
Öyle çaresizsin ki, çaresizliðinin ardýndan bakakalýrsýn. Yanýbaþýndaki kederlere sadece gözlerin deðil, yüreðin aðlar, derinden sarsýlýrsýn. Yýkýlýr, yýkýlýr elinden gelmeyenlerin utancýyla yüzleþirsin.
Her nefesinle, her an, her gün, Hayat, birþey olmamýþ gibi gülümser yüzüne, onlarca tuzak kurup seslenir, yakalanýrsýn.
Yakalanmazsýn... |
|
287
|
|
|
|
|
Aniden gece oluverirdi, elim içki þiþelerinin neminde üþürdü... Birazcýk sarhoþ olacak olsam birdenbire aklýma geliverirdin... |
|
288
|
|
|
|
|
"... Sana gitme demeyeceðim,
Ama gitme Lavinya ..."
|
|
289
|
|
|
|
|
bir günahýn pesi sýra süreklenmektir kaderi,kaderimiz,kederimiz |
|
290
|
|
|
|
|
Ben bu hayatý bu þekilde yaþayacaðým, flu.
Kendimi ifade ederken dikkat ederim, çünkü söyleyeceklerimi ben bile kaldýramam.
Okuyorum insanlarý, görüyorum eksik kalanlarý. Yalan sözler ok gibi saplanýr ruhuma.
Susuyorum, laf kalabalýðýnda boðuyorum suskunluðumun bildiklerini.
Yanlýþým ben. Zavallýyým belki. Hayata göre önemsiz bir hatayým. Bununla yaþamak zorundayým. Derinmiþim deðilmiþim, önemi yok. |
|
291
|
|
|
|
|
Biraz ucuzda gitsek, biliyoruz ki suçlu biz../ aman üstünüze alýnmayýnýz..
|
|
292
|
|
|
|
|
Kaleme dokunuyor bazen elim.
Kalem kaðýda dokunuyor.
Sana yolluyorum yazdýklarýmý. Ellerin kaðýda dokunuyor ve gözlerin. Ellerim sana dokunuyor, ellerine
ve gözlerine.
|
|
293
|
|
|
|
|
Hayata dokunmak, yaþamý tam dokunduðumuz yerden yakalamak belki de... Yaþamda bizim için çok önemli olduðunu belkide farkedemediðimiz bir duyuyu yüz üstüne çýkarmaktý tüm isteðim |
|
294
|
|
|
|
|
Koromuzda kimler yok ki...sayamam!... |
|
295
|
|
|
|
|
Bir kedinin, kuyruðunu yakalama çabasýydý aþk dediðimiz..Aslýnda bizim bir parçamýz, her an bedenimizde taþýdýðýmýzdý ama nedense oyun oynamak istediðimizde hep kovalayýp yakalayamadýðýmýzdý aþk.. |
|
296
|
|
297
|
|
|
|
|
Balýkçý kahvelerinin, sahil lokantalarýnýn ýþýklarý denizde renkli çizgiler gibi uzuyordu. Limanda kendimle konuþurken, ay deniz karanlýðýndan sýrmalarla süslü elbisesini çýkarýyordu. Bir aya baktým, bir denize, bir geceye... Deniz, gece, ay ko |
|
298
|
|
|
|
|
Temel sorularý sormadýðýmýz, sormaktan kaçtýðýmýz sürece kendimize bir yol bulamayacaðýz! Þu günlük yaþam yada "hayat tarzýmýz" dediðimiz sünepeliðe isteyen istediði kadar "övgüler" düzse de köþelerinde, itiraz ediyorum. Bizden bir þey kalmayacak geriye. |
|
299
|
|
|
|
|
Gece, gölge yanýdýr yeryüzünün.. Gölgeye düþen her ýþýk gibi kaybolur gece yerin kararan yüzünde. Oysa uykusuzlar iyi bilir, ýþýðýn yokluðu demek deðildir gece, yerin yüzünü ýþýktan gizlemesidir sadece.
Sabah kokusu alýyorum.. Ýyi geceler.. |
|
300
|
|
|
|
|
Bir bar, bir arkadaþ ve çapraz masada oturan y*vþak adam... |
|
Anasayfa
