"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Şiir > Yaşam

nostaljik

Rüyaya Uyanmak

Telaşeden atılmış bulutları sayfa sayfa okumaktan gelir adım / Ben bunu düşündüm.

üzgün

kömürüm

içerden çıktığımızda / gözlükler bile terlerdi / terler gözümüzde nehir

üzgün

Yığın

Yanıtı mümkün müydü / karşılığı olmayan yüzünün? / Gece;

olumlu

Emekli

Sağ tarafında serin bir rüzgar hissedene kadar, / dosdogru takip et Çanakkale yolunu,

karamsar

Hayat

Küskün ölüler yatıyor mezarlıklarda / Şu fani dünyaya küsmüş, terketmişler / Hayatın anlamını sadece

üzgün

aynalar...

Şaşkın şaşkın bakmayın bana ey aynalar! / Ben böyle bitkin,böyle yorgun doğmadım,

üzgün

Son Kırmızı

Güneş yanığı sözlerim, / Sitemli .. / Biraz ahmaklık, biraz

üzgün

Babam

"baban" dediler ey babam! / anladım ama sana konduramadım. /

üzgün

Ötesi Yok

PALMİYELERİN KANADINDA GÜNBATIMI / Gerçek olmayan düşsel bir şey mi istediğim

nostaljik

Ana

Ellerin ilacım olurdu, benim, / Sözlerin en doğru yolu gösterir. /

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
Başa Dön