"Hayat, bir romanın ilk taslağı gibidir; son düzeltmeler her zaman ölümden sonra gelir." - Franz Kafka"

Şiir > Soyut

üzgün

Hezeyan

kafamın tahtaları gıcırdıyor / yürüyen sen misin.. / ey benim

olumsuz

Akarsular Akasya

Kaldırımsızdım. / Pelikan parçası kalp sızdırırdı / Seni ne kadar

üzgün

Çapak

uykusuzluktan değil / gözümdeki çapak / uyandığımda /

üzgün

Küf

güneş hiç sevmedi beni! / bundandır küf kokum... / bundandır

karamsar

Doğaçlama

şimdi yazan ben değilim / ağzı köpüren zamanın / sözcükleridir

üzgün

Varsanı

Varsanı... / bilmem neydi; / gecenin iç organlarından çekip çıkarttığım,

nötr

Karpuz

aydınlık / karpuzun içine girdi!.. / vur bıçağı

umutlu

Işık.

Bir ışık arıyorum gökyüzünde belirsin, / Kalbime dalga dalga aktığını duyayım.

Başa Dön