"Yaşamak, okuduğum en kötü romandı; sonu bile belli değildi." - Virginia Woolf (Varsayımsal Alıntı)"

Şiir > Bireysel

üzgün

Sorgu

Uzun zaman oldu dudaklarında çırpınmayalı... / Sönen ışıklarda gözlerindeki aydınlığa bakmayalı...

üzgün

Suskular (III)

Yalnız yaşadığımı sanıyordum, /Yalnız değilken daha, / Mum ışığında, /Acılarım duman, /Üşüyen evde..

karışık

Kendimle konuşmalar

Doğmamış çocuklar ülkesinde unutmuşum kararlılığımı / Büyük gayretler sonucu edindim tembelliğimi sormayın

üzgün

Geceye

Son ışıkta sönerken / Gece bir çentik daha atar takvimine, /

umutlu

Sabır

Güzel günler için, / Sabahın beşinde aç gözlerini / Karanlık

Başa Dön