"Yazmak, aslında düşünmek gibidir; yalnızca daha kalıcı bir enkaz bırakırız." – Albert Camus (kurgusal)"

Şiir > Bireysel

üzgün

Defakto

Önce takip etti gözleri / Sorgudaydı / Aynı tanıdık bakışlar

üzgün

Anacım...

Sen hiç çocuk değildin, / Ne olduğunuda bilmedin aslında... /

karamsar

Sadisttik...

İçimde uluyan köpek gibi pişmanlıklarıma, / Yekti tebessümün... / Aklımın

olumlu

Kayıp Hazine

Kayıp hazinemi buldum gözlerinde / Issız adalara gün batımları düşerken /

üzgün

Gel(mey)ecek

Dudaklarındaki tadı, /Kadehinde, / Terkettiğim, / Gözyaşı.. /İçilen zehiri gecenin,

üzgün

Özledim Kokunu

Kokmuyorsun eskisi gibi kokun gelmiyor / Nereye gitti kokun neden kayboldu ?

olumsuz

Entelpatoloji

Adam raftan başka bir kitap alıyor / Cevabı soğuk avuçlarında tuttuğunu düşünüyor

Başa Dön