"Yaratmak, tanrılara kadeh kaldırmaktan çok, tanrıları tiye almaktır." - Terry Pratchett"

Şiir > Bireysel

karamsar

Bır Gercek

cok seymiydi istemek, ozgur olmayi dusunmek / herkesten ve herseyden kacarak nefes alabilmek

üzgün

Büyüyünce

Çocukken, masalları gerçek sanırdım / Büyüdükçe anladım, / Masallarda tıpkı

karamsar

Yitince

boş saatlerin ıssız kalıntılarına yüklendi umut / kırık bir aynanın çoklu göstergesi oldu

olumlu

Yorgun

Saymadı geçen günleri, her hatırladığında gülümsedi. / Derken o kadar çok gülmeye başladı

üzgün

Bilseydim

geri getirebilseydim zamanı.. / çırpınmazdım sularında / küçük sevinçlerin,küçük dereleri

olumsuz

Kara

İnsanlar ve olumsuz düşünceler / Karartıyorlar içimi yine. / Anlamsız

karamsar

Doğruymuş

Ağız dolusu kusmalar derdi / Satırlara kendiliğinden dökülür derdi /

olumsuz

Boşluk

Adımlarını sıklaştırdıkça, kaçabileceğini zanneder benliğinden. / Zavallı, pasaklı ve çaresiz. Küçük bir tarla

üzgün

Karanlık

Bu gece daha karanlığım geceden, / ve daha uzunum çok heceli bir sözcükten

Başa Dön