üzgün
Aşkın Eşiğinde Bigane Bir Zavallı…
Konmuş yine bülbül şakıyor ağaçlarda / Habersiz kaldım karanlıklarda ki aştan
Şiir > Başkaldırı
üzgün
Aldırma Dalgaların Hissiyat Nedametine!
Akılsız, bilinçsiz körlüğüm için dövündüm / Sözde bir aşk inkılâbıydı yaşadığım hicran
karamsar
Frontal Lobum Arızalandı Kekeliyorum
Olgun çocuklar doğurdum / Yaralı yanlarımdan. / Kafiyesi kendinden menkul,
nostaljik
Belki Bir Sabah Geleceksin…
Sen hiç yorulma yıllar sonra olur ya bir gün / Hatırlamak zorunda kalırsan
karışık
Gidiyorum Artık Sessiz Sedasız
Gidiyorum artık sessiz sedasız / Gidiyorum artık sessiz sedasız /
olumsuz
Tükürürüm
Felekle barışmak vardı, yarım asır bekledim, / Karşımda diz çökse artık, yüzüne tükürürüm.
öfkeli
Ben İçime Kusarım Dayanılmaz Öfkemi
Ben İçime Kusarım Dayanılmaz Öfkemi / Mezhebi genişlerin sinsi amaçlarına, /
umutlu
Direnmek Vardı
Şimdi sokaklarda olmak vardı kol kola kardeşçe, / Şimdi sokaklarda olmak vardı sırt
umutlu
İntihari Yollar Yürüdük...
kelam eylese zaman boşlukların ardından / ve sıyrılsa umut kem gözden - şom
karamsar
Parça Tesirli Susmalar...
Yangınlar büyüttüm ellerimde / Parça tesirli susmalar kuşanıp / Cehennemi
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku