Roman yazmanýn üç kuralý vardýr. Ne yazýk kimse bu kurallarýn neler olduðunu bilmiyor. -Somerset Maugham |
|
||||||||||
|
Yürüyorum sahte dünyanýn azap dökülmüþ kaldýrýmlarýnda. Ben sessizim, içim sessiz. Ama çýðlýk atýyor ciðerim hissizliðin her bir hücresine karþý azimle. Kinle örülmüþ binalar yürüyor üzerime. Kahýrlardan kahýr beðeniyor canlýlýðýndan ödün vermiþ yüreðim. Kablolar baðlý beynime. Ne görüyor, ne duyuyor, ne hissedebiliyorum. Kokulardan mahrum býrakýlmýþ, konuþmaya üþenir olmuþ þu özgür dedikleri bedenim. Her yanda bataklýklar; yalanlara kuyu kazan amaçsýz yýlanlar; hayatlarla oynayan, gözyaþlarýndan zevk alan sahte suratlar… Herkes kör, herkes sarhoþ, herkes bir garip baðlantýda ama yok yüzleri gören, gözlere bakan, solup giden yýldýzlarýn acýsýna kefil olan. Bakýyorum kalmamýþ mý diye umuttan ufacýk bir parça içlerinde. Hani olur ya? Ceplerde kalmýþ bir kýrýntý; çöpe atýlmýþ minnacýk bir inanç; rüzgârýn alýp götürdüðü, fýrtýnalarda koruyup büyüttüðü mini minnacýk bir umut tanesi… Ve görüyorum. Ýþte! Körpecik bir umut gözlerimin önünde. Yakarýyor dudaklarý gelip geçen cesetlere. Semaya açýlmýþ gibi elleri. Sanki medeti onlardan deðil de, O’ndan istiyormuþ gibi. Mahzun gözleri. Ýçinde yaþlarýn biriktirdiði suçsuz tül-i emelleri. Efil efil tozlanmýþ sarý saçlarý rüzgârda. Eflâk var parmaklarýndan aman dileyen dudaklarýna. Meftun olmuþ gerçek kalbi, göðsündeki o et parçasýyla karýþtýranlara. Gözleri Akdenizden çaðlar gibi… Mai gelmiþ, ona konmuþ gibi… Ýçinde oynaþan nurlar veriyor vicdandan doðma zelzeleyi veriyor iliklerime. Ýçin için parçalanýyor gecenin dehlizinden efrûz-u ateþim. Bir kara sevdaya bulanýyor kadersiz gözlerine bakan gözlerim. Biçare hüzne boðuluyor hýçkýrýklarý. Bir ukde doluyor ciðerinden geçen her nefese. Her solukta biraz daha koparýp umudundan, çekip gidiyor cehennemin kim bilir hangi köþesine. Maðrur mai siyaha karýþýyor. Gözlerimin önünde, bir yaþam bitip tükendiðini ilân ediyor. Bir tek ben mi görüyorum bu hain sis içinden ufûlünü ahterin? Medeniyet yularýný boynuna geçirmiþ yürüyüp giden bu mahlûklarýn hepsi de mi köle olmuþ fani dünyanýn ölümlü eðlencesine? Hani zifiri karanlýk geceye ýþýk veren ay? Yýldýzlar nereye gitti? Neden güneþ doðmuyor, sabah olmuyor bu unutulmuþ bigâne yeryüzüne? Yürüyorum. Her adýmým nüfuz ediyor harcý kana bulanmýþ asfaltýn masum görünen taþlarýna. Hayrý þerre dolduran yaðmur çiseliyor beni eritmek istercesine üzerime. Donuyor vahþet pabuçlarýný kaybetmenin etkisiyle ayaklarým. Yanýyor günahý öldürüp sevabýn sýcacýk kollarýna sarýlan, güneþe iptila kollarým. Þimdi parmaklarým dokunacak gibi ensesinde salýnan geçmiþinin izlerine. Gülümsüyor avucunu açan gözleri yaralanmýþ çehresiyle bile. Þimdi duyuyorum içinin hayal kurmaktan acizleþmiþ dokunuþunu. Anlýyorum herkesin nasýl olup da derin bir uykuda var oluþunu ve her uykunun da ruhun bedeni bulmasýyla son bulduðunu. Týpký benim gibi…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © aslý nur ustabaþ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |