Ben düþler kurdum
yokluðunda...
Kimsenin bilmediði
düþler...
Bir bahçem var þimdi,
Senin suyunla sulanan...
Ve varlýðýnla gübrelenen...
Bir tarumar bahçe yoklugunda..
Bura benim düþ bahçem...
Seninle yetiþtirdiðim aþklarýn düþleri...
Ve filizleniyorlar geceleri...
Bahcývaný sensin bu bahçenin...
Kusurlarýmý at bir kenara...
Kes kötü fikirli yapraklarýmý...
Ýstediðin gibi bahce yap yüreðimi...
Kurduðum hayalin çukurlarýna ektim seni..
Orada can suyu oldu bakýþlarýn.
Ve ne kadar düþ kurdurduyþam.
O kadar sen filizlendin.yüreðimden.
Benim bahçemde yeþillendi bu düþlerim...
Ama senin yüreðinde meyve verdi.
Ölüyede can verirdi zaten gülüþlerin.
Düþ bahçemde seni düþlerim.