Ne söylersek söyleyelim, dilediðimizce perdeleyelim
Esrarýnda lal olan anlarý duymayalým, sahneleþen aðýtlarýmýzý ah ile býrakalým
Kim olduðumuzu, neden korktuðumuzu, umursamadýðýmýz muþtuyu nasýl satalým
Ne gelirse baþýmýza, çareler adýna avuntulara sarýlsakta, aþký kalpte yaþatýp yormayalým




Neden suallerden kaçýnýrýz, malik olmaktan yakýnýrýz
Hiç gam etmeden hicrana susarýz, hüzün buðusuna kalbimizi býrakýr ve aðlarýz
Neden kapýlar açýlmaz, umut aþk ile sývanmasýkça asla sevdalar için hiçbir yol alamaz
Nasýl bir yol ki, öte için umut ki, aþk maþuku için sýrat ki hakkýyla ve idrak ile anlaþýlmaz




Kimseye sözüm yok, mahkum olmak niye sinemde ok
Suskun bakýþlar, ukteleþen sancýlar, sabrý yoran ýstýraplar, kanaat içinde yakarýþlar uzak
Ne öðrendik, nelere meylederek sefil hale geldik niye franklarý içimize sindirdik nasýl tuzak
Ne zaman fark edeceksin nefsi telakkilarinde vazgeçip hak ile nefesleneceksin ki haydi kalk




Bir bak annenin çileli yüzüne, babanýn nazarýyla
Yanýp tutuþan sevgi ve hamiyetli nefesiyle, canýndan vazgeçiren aþklaþan hasletiyle
Yaðmur niye zarif bir þekilde nükseder, sinende bekleyen umutlara sevkeder sukutuyle
Her attýðýn adýmýn, nefesi daralan mazlumun, çare için çýrpýnan kadýnýn hýçkýrýklarý niye




Ölüm neden senin ikliminde sessiz ve hissizdir
Ýdrak ve izan kimin içindir, düþünebilmek insana mahsus bir özelliktir,tahkik istikamettir
Kimin için canýndan vazgeçersin, hala uzuvlarýn için bir bedel ümit edersin, kalbi halindir
Kalk artýk miskin miskin uzanma, sancý çeken sokaklarýn ahýna sessiz kalman ne fakirliktir




Sessiz ve sakin duvara baktým, kimleri andým
Sekülerlik adýna nefes nefese kalanlarla yaþamaya mý adandým, adaleti ben ne sandým
Niye teslimiyeti hakkýyla talim etmeden, gerekçelerini bilmeden hoyratça yaþadým kaldým
Sanki takatim bitmeyecek sandým, secde yaparken hayýflanýp aðladým, kalbimle yastaydým




Mustafa CÝLASUN