Bilmeden ve merak ile talim etmeden olmuyor nedense
An bitse, ölüm kalbimle yüzleþse, ten cürüyüp figan etse hakikat þakýyor farketmesende
Yaðmur yaðarken, hüzün ruhunu kuþatan bir esrar-ý gamken gözyaþý akýyor istermesende
Ne vakit þafak ruhuma haz katacak, umutlar pervane olup hakikate ram olacak düþünsemde



Bazen dayanamayýp, bir yorgunluk sökün ediyor halime
Kuytu köþelerde sessizce nefeslensem, bir ah ederek derd-i gamýmý ummana söylesemde
Gece gigan ediyor, seher ne kadar ibretle ahvalimin periþanlýðýný temaþa ediyor, üzülsemde
Uyanmak, uyku halinde ki gözleri açmak deðil, hakikate kapalý olan hali þehretmek desemde



Ey nazlý, hilal ne söylüyorsun aþikar eyle lal olan halinle
Bir benmiyim, yoksa baþka kimler var benliðimin kavlinde, umut nerde, emel hangi yörede
Neden azmetmek gelmiyor içimden, ruhsatlar artalýkta ayan olan bir avuntularken heryerde
Neden ihlas sinemde biçare kalýyor, samimiyet yalnýzlýðýný yaþýyor vecd takatsiz kalýyor diye



Nereye gitsem ve hangi meþk ortamýnda aþkýna eriþsem
Hakikatin ne olduðunu idrakimle nefeslensem, yýllara sari ibretleri þehrederek yürüsem
Deniz çok dalgalý, daðlar sukut etmiþler neden içim gamlý, sanki heryer periþanlýkla namlý
Kuþ kanatsýz, kýz ne kadar acý ki saçsýz, sabi niye merak içinde can çekiþen sevdasýz, sancýlý



Kim define arýyor, atisi için neyi nekadar aþkla arýyor
Nefsi sevdalar, tensel dikkatler, dile gelen haktan uzak taraneler neden içimi acýtýyor
Oysa ölüm çok yakýnýmda ve hemde çok farkettirmeyen bir zarafet içinde arz edilen ne diyor
Niçin insan denen bu en muazzam ve müstesna varlýk, tefrikalara meylederek heba ediliyor



Mustafa CÝLASUN