Sanki yýlgýn bir savaþcý gibiyim
Elbet susacaktýr hicranýn lahzasýnda titreyen bu kalbim
Kime ne söylerim, ancak kendi fakirliðime avdet ederek, ruhumun sahibine iltica ederim
Nefes nefese umutlarý beklerim, açýk denizlere nazar ederim, sanki kuþlar gibi figan ederim



Þimdi sokaklar bomboþ ve kim sorhoþ
Sakinin elinden bade içen mi, yoksa kalbin nidasýnda nefeslenmeyen ben mi
Neler hikaye edilmiþti, idrakim ve izaným için ibret içinde serpilmiþti, peki neler deðiþti
Keyfiyetim ve nefsi arzularým dimdik ayakta nöbettçiydi, aklýmýn ihtiyaçlarý hakikatmiydi



Kaldýrýmlar uykuya çekilmiþ sanki
Birbirine girmiþ parke taþlarý soðuk bir serencamýn kollarýnda naçarlardý
Peki, altýnda can çekiþen nefesler umuda nasýl bakarlardý ve kimden hakkýný arayacaklardý
Zavallý köpekler yine çöp koyteynerlerine bakýyor, bir umut içinde aranýyorlardý, ne ayazdý



Sokaða býrakýlmýþ sabiler aklýma geldi
Neden nesiller bu ahval üzre nefeslerini ve iradelerini hiçe saymýþlardý, acýydý
Evet, illa ki bekleyen bir hesap vardý, lakin akýl ve izan sarhoþ olmuþsa ne kadar ardý
Neden zafiyetler bu kadar pikleþerek can ce canan adýna serserilikler þimdiden ayaklandý



Hasret çektiðim bir edep kalpte anlamlaþandý
Þayet ruhun ve yüreðin didarýndan sudur eden aþk, nefesin zaviyesinde uzaksa acýydý
Þimdi serkeþlik neden insanlarýn serdettiði fiildi, halin lahzasýnda esinleþen aþk nerdeydi
Demek ki tefekkür ve tezekkür mukallitliðin kavlinde hasredilen bir ahvaldi, kimlere yaradý



Mustafa Cilasun