Sen, zamana damlayan gül ýtýrý. Seni saklar özünde yazdýðým yazýlarýn her harfi her satýrý. Bahar senle bahar. Gülüþünü hatýrlatýr açtýðýnda zambaklar. Gün aþýp giderken erguvan bakýþlý akþam üstülerinde, erguvanlardan bergüzar bakýþlarýn ruhuma akar. O bakýþlarýn içimde kandiller yakar. Seni söyler “gökyüzünde bölük bölük turnalar.” Ýçimde bir türkü olur bakýþlarýn yâr. Semaverimin nefesi, çayýmýn demi her þey senden iz taþýr. Bahar hayalinle bahar.


Hüthütler, güvercinler, kumrular, daha bir nice kuþlar; seherlerde seni sayýklar. Bulunduðun iklimleri ihya eder, erguvanlardan bergüzar bakýþlarýn. Þahý sensin yazlarýn, kýþlarýn… “Ekmek gibi mübarek su kadar azizsin” güllerden esin isminle hayalimde gittikçe gülleþirsin. Elifçe duruþunla imrendirirsin nihalleri.yadýrgama ne olur bendeki bu halleri. Sen nisan yaðmurlarý kadar bereketli ben çoraktan çorak. Ak ellerin kalem tutsun, yazsýn dost hanene ki yeþersin kuruyan dallarým. Sen olmazsan yok benim yarým… Hani þair demiþ ya “Sen yoksun ya seninle binlerce yerim yok!”


Sen, hangi þehirdeysen orada bahar olur karakýþlar. Çaylarýn üstündeki buðu ayrý bir ýsýtýr mekanlarý. Karlar elif elif tozarak yaðar. Hayalin gülümser yaðan karlarda. Daha bir içten çekilir güne baþlarken bismillah. Ah adýna gül dibace olaným! Senden sebep abatlýðým, talaným. Gel mamur et viranemi. Daðýlsýn elemim, gamým. Bilirsin, gördüðüm demden beri sinem mihmandarýn. Sensin telaþým, heyecaným, sýðýnaðým korkularým.


Sen yoksun ya, geçip giden turnalara boynum büküp bakarým. Yokluðunda yâd oldu cümle aþinalarým. “Bir göz aþinalýðý vardý aramýzda.” Þimdi imkansýzlýklar girdi, mesafeler girdi araya. Oysa, sen bu þehirdeyken bu þehir ne güzel þehirdi. Her þey ýþýl ýþýldý geceleri. Daha bir büyülüydü güzellikler. Uykularým kaçmazdý. Seninle ayný þehirde nefes alýp vermekten bahtiyardým. Yokluðunda naçar kaldým. Sen uzaklarda olsan da hâlâ, bir bergüzardýr bakýþlarýn erguvanlardan…
Ankara, 06.05.2010 Ý.K