“Gönlümün gülþeninde bir fasl-ý gül deminde ."
Açan gülürana sen aþk gülü desen desen.”Ý.K
Muhayyel düþler zengini olduðum gibi, fütühat ve hurufat zengini olsaydým. Yeni bir ülke feth eder ve bu ülkenin daðýna taþýna elmaslarla incilerle senin emsalsiz adýný yazardým serapa. Týpký yüreðime yazdýðým misal…

Her tarafýnda gül bahçeleri yetiþtirir, bütün güllerin senin renginde açmasýný dilerdim. Her nefes alýþýmda hayalimi süslediðin gibi gerçeðimi de süslemen için.

Sana emsal ne kadar güzellik varsa sana muti olmalarýný emrederdim misal…

Sonra,yaðmurlar senin iklimini abad etmek için yaðardý bu ülkede. Aþkýn bereketlenirdi an be an yüreðimde. Bu gülþenin tek feryad u figan eden bülbülü ben olurdum.

Her sabah ve her akþam, her gece ve her gündüz ýtrýný solurdum hava yerine. Ýliklerime kadar sen olurdum…

Her seher tekrar tekrar seni dilerdim ey muhayyel düþler perisi! Fütuhat ve hurufat zengini olmasam da ben yine de muhayyel bir ülkede, sevgi ve dostluk ikliminde her seher seni ihtiva eden hüzün, hüsnü an ve hüsnü zanla dolu dualar ediyorum. Sana hüzün ve bela uzak olsun, dostluðumuza halel gelmesin diye.

Yumulduðunda, avuçlarýna zamaný düren; zambak misali ellerine kanayan yüreðimi býrakýyorum her seher. Emin ellerde bulunsun diye ey muhayyel peri…
Ankara,14.02.2010 Ý.k