aylardan þubattý.. günler birbirini kovalarken tarihe çentik atmýþtý gözlerin.. geçmiþi yýkmýþtým dar aðacýna. geçmiþ söküyordu, kendine çeviriyordu geleceði..

aylardan þubattý.. günler kumarbaz.. olabildiðine soðuðu alabildiðine içine çekiyordu ciðrelerim.. üþüyordu beden.. sonra gözlerin; sýcak...

mazi bir çöp yýðýný halinde gözlerimin önünden geçerken bir ah bile çekmedi yüreðim.. gözlerim tiksintiyle bakýyordu mazi denilen yalan dolu yaþanmýþlýklara.. sen olmuþtun hayallarin baþ sultaný, ve ben haremin tek hasekisi.. tek kiþilik haremdim sana...

hayat güzel bir kahkahaydý ellerinde.. sen aþým, yaþamým, karýþýmým... tüm doða olayý ellerinde can bulurdu..

aylardan þubattý... günlerden 14 þubat... 2008 idi yýl.. yýllandýðýmý hissettim yýlan saatlerde.. rüþvet versem hayat çýkarmazdý beni.. boðuluyordum nil sularýnda sanki...

ne kadar sevdiðini anlattý beni bana.. sonra her saniye aklýnda olduðumu.. tüm düþüncelerinde adýma yakarýþlarýn fýþkýrdýðýný.. doðruydu çünkü özlüyordum bende ansýzýn, bende seviyordum, delinin günlüklerindeki þevkle...

aylardan þubattý... konuþmalara maruz kaldý aþk.. cellat kýlýðýnda çektik sevgimizi birbirimize... onun yaptýðý üzmemekti beni daha fazla; oysa ben nefret etmek istiyordum... sonra...

hava soðudu, gözleri hala sýcak.. tek yaratabildiðim göz yaþým.. iki sevenin ayrýlýþý..

aylardan þubattý.. günler içine çekiyordu çýkarlarý uðruna bedeni.. ne var ne yoksa sana dair, sensizliðe sürükleniyordu varlýðýna inat.. kurban ettik geleceði. gelemedik çünkü birbirimize..

þimdi.. marttayýz. ayný ayýn iki parçasýyýz..
þimdi gidiyorum demek acýtýyor canýmý.. yanýyor gibiyim...
þimdi sen nerede kaldýn diyemem.. çok uzaklara dayalý çünkü geçmiþin..

ne kadar sevdiðimi anlattým seni sana... sen ise o ömrümce unutamayacaðýn bakýþýnla doðuyordun gözlerime.. ben sensizliðe haç diyordum.. sen sensizliðime zemin hazýrlayan bir tavýr içinde.. bensizliðe dayanamadýðýn halde gitmektesin... gitmelisin...

gidiyorum demek istiyorum... gözlerin sýcak bir hüzünle kavrulmuþ.. o kederi görmemiþ olsam sende, masumluðuna þahit kabul edilmesem.... çok neden var gitmem için.. en önemlisi kendim.. dayanamadýðýmý hissettiðim her an acýyorum halime. bu dünyanýn unvanýný kör kuyuya attým.. bu dünya kalsýn yapýþýðý evrende.. yaþamak zor.. sensizlik çünkü yaþamak, uyanýþlarýmda yüzüne tanýk olamamak... yaþamak; sana varma ümidi taþýmamak...

sona varýyorum.. geçer diyenlere göz kýrpýyorum yalandan..
kandilleri yakýp kendimi kandýrýþlarým oluyor ve yakarýþlarým en ýslak gecelerde. þamdanlar aydýnlatmýyor artýk siluetimi... senin siluetin her an parlak...

üzgünüm tahmin edemeyeceðin kadar.. tahmin edemeyeceðin kadar hasret bu can.. bu hasat tarumar eder þu yaþamý...
gidiyorum; yüreðimin bir uzvu sana yamalý..