Gözlerin yine gamlý bakarmýþ herkese hüzün doluymuþ tüm halin aðlarmýþsýn yalnýzlýðýna
Her akþam olduðunda boþalan kadehlerin yanýnda,boþ gözlerle dalarmýþsýn uykunun karanlýðýna
Keþke iþitmeseydim bunlarý,yeniden üzüldüm,yolun sonunu düþünüp elini vicdanýna koysana!
Sen yalancý baharlarý tercih etmiþtin biliyorsun,ayrýlýp gitmek kalmýþtý tek bana

Sen ben ve gül dallarýmýzla toplam altý idik biz,þükür birliktik
Bir kocabaþ geldi aramýza,yedi olunca ne birliðimizi kodu ne dirlik
Meðer kök deðil bir acuzeydi,yaþý baþýnda,hacý idi de üstelik
Gül aðacýdýr dallarýdýr demedi,kýrdý geçirdi,lakin suç ona verendeydi metelik

Þimdi çoktan kuþlar yuvadan uçup gitmiþ,dönüþ yok artýk acý maziye
Aslýnda tüm olan bitenden sonra,bence gerek de yoktu kefeye teraziye
Bilirim ki illa ektiðini biçecektir her kiþi,tüm herþey gayrý faraziye
Ah gülmeliydi gül aðacý,yedi veren gülü idi,velakin yedi-k maraziye.

06.01.2008.
Ýzmir.