Sana âþýk olmayý çalýþýyordum gece ödevlerinde. Basit bir matematik sorusunda sen pay oluyordun ben payda. Ben inatla artarken sen hep yerinde sayýyordun.

Sana âþýk olmasýný öðreniyordum tarih derslerinde. Ben milat oluyordum sen benden sonrasý. Sana elimi uzatýyordum ama sen hep öncede kalýyordun.

Sen bazen yanýma gelip bana sýkýntýlarýndan bahseder baþýný omzuma koyardýn, ama ben sana o anlarda dost olmayý beceremezdim. Senden izinsiz habersiz kimseye söylemeden âþýk oluyordum sana ve sessizce bakmayý öðreniyordum yüzüne…

Ben sana âþýk oluyordum ama sen görmüyordun. Her görüþme günlerinde bana en iyi dostum sensin demenin ýzdýrabý içinde ölüyordum ama sen görmüyordun. En büyük trajediyse bana o sevdiðin kiþiyi anlatmandý. Bendeki de þans iþte. Bu güne dek kimi sevsem ya baþkasýný seviyordu ya da beni sevgili olarak göremiyordu. Söylentilere göre benden iyi dost olurmuþ. Peki ya sevgili? Benden neden iyi bir sevgili olmuyor?

Sevdiðin çiçeði yetiþtiriyordum arka bahçemde. Çiçek önce filizleniyor sonra açýyor büyüyor büyüyor ama ben bir türlü koparýp sana veremiyordum. Korkuyordum aramýzdaki dostluðun o çiçeði susuz býrakmasýndan. Utanýyordum… Sen onca güzellikleri sýrtýnda taþýrken ben heybesiz geziyordum. Söyleyemiyordum bir türlü içimdeki tapusu sana ait olan sevgiyi. Sen bir yýldýz kadar bana uzakken ben þah damarýna yakýn olmayý becerecek kadar seviyor ama bunu sana anlatamayacak kadar beceriksizleþiyordum. Durduramýyordum bir türlü seni sevmeyi. Bir bebek gibi büyütüyordum seni içimde... Hani ilk kelime çýkar ya bir bebeðin aðzýndan BABA diye? Ýþte o aný bekleyen bir baba gibi bekliyordum BENDE SENÝ SEVÝYORUM demeni. Ama olmuyordu… Bir türlü bana o anahtar iki kelimeyi söylemiyordun. Sen içimde büyürken ben küçülüyordum.


Bugün yine gýrtlaðýma kadar seni doldurdum içime. Adýmý sorsalar binlerce kelimeden sadece ismini taþýyan harfleri sayýklayacaðým. Sýkmýyor ama bu sessi kýsýk radyo ayarýndaki sevdam beni. Bu sayede nerede olduðunu, ne yaptýðýný sorun etmeden, diðerleri gibi ‘’beni bugün neden aramadýn’’ demeden yaþýyorum seni... Seninle seviþmeden yataðýma yalnýz uzanmakta beni üzmüyor. Zaten bendeki sevgiye seviþmek için bir beden de gerekmiyor artýk...

Oksijensiz odalarýn pencere buðusunda yazýyorum artýk adýný adýmýn yanýna. Bir kalp çizmesini öðreniyorum ve ben ne zaman sana âþýk olsam bir ok çizip kalbime batýrýyorum…