Aþktan ötedir Mecnun'luk...

     Arda kalanlarýn fýsýldadýðý sýrlar beni bu yazýyý yazmaya mecbur býraktý. Geridekiler usulca sokuldu bana, ne yapmam gerektðini onlar söyledi bana. Kalemi tutan ben deðil onlardý. Ýþte bu gelenler matem ayrýlýklarýn, gözyaþýna dökülmüþ hasretlerin bir serzeniþidir..

     Görmez gözler ilkin. Iþýk kaybolur; muhakeme alt üst olur en son.. Ýnsan duruþuya kalýr dünyada. Ruh depreþirken vücutta o hiç bir þey hissetmez. Çünkü o sadece kalbindeki zümrüt köþkün, elmas iþlemeli kadife kumaþlý tahtýnda oturan , herþeyiyle ilgilenir. Görmez gözler ondan gayrýsýný, duymaz sesleri. Ruh dizüstü çöker yeryüzüne... Ruhundan bile geçer aþýk. Mecnun misali, kardelen azmiyle çýkarken bile yeryüzüne, yüreðinden gelen cesaret her þeyi yaptýrýr ona. O hiç bir þey düþünemez; cesaretini, yeteneklerini, herþeyini ama herþeyini aþkýndan alýr. Alýr da maþuktan vefasýzlýk görünce adeta dallarý kesilmiþ aðaç gibi olur. Önüne engel çýkar da maþuka ulaþamazsa ölüm bile kolay gelir ona.
     Çöllere çýkan Mecnun' u bile hiç görür yanýnda. Zira aþkýndan kör olan Mecnun hiç olmasý gerekir. Çünkü onun sevgisi en büyüktür, hep büyüktür. Gözleri görmeyen Mecnun dolaþýrken çöllerde bir kervana rastlar ama yine görmez onlarý. Konaklamakta olan kervanýn farkýnda olmadan içlerine kadar sokulur. Zira gören gözler Leyla' dadýr. Ona onsuz görmek haramdýr. Yorgun kervanda namazýný kýlan bir derviþin yanýna yaklaþýr ve bilmeden, istemeden derviþin önünden geçerek namazýný bozar. Namazý bozulan derviþin caný sýkýlýr. Bedenini ateþ kavuran gence iki çift laf eder. Abe yavrum der.Önümden geçtin, nasýl oldu da görmedin benim yaradanýn huzuruna durduðumu. Bilmez misin önünden geçilince namaz bozulur. Nasýl görmedim be evladým..
     Mecnun' un dymayan kulaklarý bu ifadelerle ürperir, harbu periþan olan gönül bu cümlelerle titrer. Mecnun derviþi utandýracak þu sözleri çölün orta yerinden, dünyanýn lavlarýný bile kýskandýran yüreðinden kainatýn potasýna akýtýr:
     Affet der Mecnun. Ben Leylanýn aþkýndan seni göremedim. Ya sen? Huzurunda bulunduðun yaradanýn aþkýndan beni nasýl gördün? Allah aþkýna söyle var mý bunun bi çaresi? Söle de ben de bileyim. Derviþ derviþliðinden utanýr. Aþk bile sýkýlýr kendinden o sözlerin ardý sýra...     
     Herkes Leyla' ya gönül verir. Herkes Leyla' ya kul köle olur. Herkes Leyla'nýn yoluna toz olur. Herkes Leyla' ya aþýk olur. Herkes Leyla' yý arzular. Herkes Leyla' yý arzular. Herkes Leyla' yý yar seçer ama Mecnun olmak baþkadýr. Bambaþkadýr. Hep baþkadýr. Zira Mecnun hiç bir zaman kendini ve baþkasýný düþlemez. O hep kendince dünya güzeli saydýðý, o hep kendince melek sandýðý Leyla' yý düþünür ve bunu Mecnun olarak yapar.
     Aþýk olmak Mecnun olmak deðil, Mecnun olmak da aþýk olmak demek deðildir. Mecnunluk aþktan ötedir. Bamteli aþkýn Mecnunluk safasýndadýr..


     
                                   ihsan berat
                                   --------------